میمه؛ بزرگ ترین زیستگاه آهوی ایرانی

میمه، شهری در شهرستان شاهین‌شهر و استان اصفهان است. شهر میمه، مرکز بخش میمه است. این شهر، شمالی ترین شهر استان اصفهان می باشد که با فاصله ۸۰ کیلومتری از دلیجان واقع شده است. محل مسکونی باستانی این شهر، هم اکنون قناتی به نام مزد آباد (اهورا مزدا آباد) در کنارش وجود دارد و اشاره به قدمتی بیش از دو هزار و پانصد سال برای این شهر دارد. این منطقه، بزرگترین زیستگاه آهوی اصیل ایرانیست.
(برای آشنایی با شهرداری میمه کلیک کنید.)

نام
معنای نام این شهر "شراب ناب" است که وجه تسمیه آن، وجود تاکستان های وافر و با کیفیت بالای انگور می‌باشد که در ادوار پیش از اسلام، مرکز تهیه شراب های خاندانهای سلطنتی هخامنشی و بالاخص ساسانیان بوده است. مرغوبیت و خوش‌طعمی «می» حاصله از انگور باغات میمه باعث گردیده که نام قبلی این منطقه از «اهورامزدا آباد» به «می می» محل تولید «می خوب» یا «می ماه» تغییر نام دهد. در گوشه فرش‌های دست بافت قدیمی که در این منطقه پیدا شده‌ است نیز  عبارت می می درج شده است. پس از گذشت زمان کم‌کم اصطلاح «می می» به میمه تبدیل شد.

پیشینه
قبل از ظهور اسلام، براساس عقاید دینی مردم و وفور تاکستان‌ها و باغ‌های انگور، مردم به تولید «شراب و می» می‌پرداختند. عده‌ای از اهالی عقیده دارند که شهر میمه در زمان بهمن پسر اسفندیار و خسرو پرویز، باغستان و میخانه درباریان بوده و «می» مصرفی درباریان هخامنشی و ساسانیان از تاکستان‌های این منطقه تهیه می‌شد. شهر میمه، ابتدا یک مزرعه کوچک بود که در کنار چشمه آبی در شمال شهر فعلی قرار داشت. این مزرعه به وسیله چند نفر از اهالی جوشقان اداره می شد و در آن گندم ،جو وانگور کشت می شد.

در زمان ساسانیان، خسروپرویز؛ پادشاه ایران همراه با قشون خود از شمال ایران به طرف پارس(فارس) می رود و در کنار مزرعه اطراق می کند. پس از صرف انگور مزرعه به خاطر مرغوبیت و خوش طعمی آن پس از رسیدن به پارس دستور می دهد که تعدادی از اسرای رومی و یونانی رابرای حفر قنات و ایجاد باغات انگور به منطقه گسیل دارند.

اسرا بعد از رسیدن به منطقه قناتی را حفر می نمایند و چون خسروپرویز زرتشتی بود، قنات فوق را مزدآباد که از اهورا مزدا؛ خدای زرتشتیان گرفته شده، نامیدند و در کنار قنات باغات انگور به وجود آمد. بعد از مرگ خسروپرویز، حکومت دهکده اهورامزد آباد به ساکنان اولیه آن، یعنی همان اهالی جوشقان واگذار گردید. بعد از مدتی بر اثر سیل، آن دهکده ویران شد و در یک کیلومتری شمال شهر فعلی در کنار سرچشمه قنات مزدآباد در منطقه ای بلند و هموار(تخت سر مزد آباد )، دهکده جدید اهورامزد آباد بنا نهاده می شود. دهکده فوق در سمت غرب سرچشمه قنات مزد آباد بوده است.

جغرافیا
این شهر در شمال شهر اصفهان در کنار جاده اصفهان – تهران در ۳۳درجه عرض شمالی از خط استوا و۵۱ درجه طول شرقی از نصف النهار گرنویچ قرار دارد. این شهر از شمال به استان مرکزی، از جنوب به بخش برخوار و شاهین شهر، از غرب به شهرستان گلپایگان و نجف آباد و از شرق به بخش های قمصر و نطنز و اردستان، محدود می شود.

فرهنگ

قومیت: مردم این شهر، فارس زبان هستند.

زبان، گویش، لهجه: زبان اصیل ایرانی (پهلوی) با لهجه خاصی بین مردمان این دیار در حال تکلم است که از زبان های مرکزی ایرانیست.

جمعیت
جمعیت شهر میمه طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، برابر با 5,651 نفر بوده است.

جاذبه‎ ها
مسجد جامع میمه، آستانه امامزاده سیده صالحه خاتون، قنات مزدآباد، موزه مردم شناسی، تخت سرخ، تخت محمد جعفر، دره دوزخی، پناهگاه حیات وحش موته

ره ‎آورد
فرش دستباف، شیره انگور، زعفران، سنجد، گلاب، لبنیات، نان محلی

اقتصاد
یکی از مهم ترین منابع اقتصادی این شهر، محصولات کشاورزی است. از محصولات کشاورزی این شهر می‌توان به گندم، انگور، سیب، صیفی جات وغیره اشاره کرد. انگور میمه یکی از خوش طعم‌ترین انگورها در کشور می‌باشد که حتی انگور شیراز و تاکستان (که تنها به لحاظ شهرت شهر مشهور شده‌اند) به لحاظ طعم، بعد از انگور میمه قرار دارند.

منبع
سایت سیری در ایران
ویکی پدیا