محمدرضا قادری
پدر نقاشی دیواری شهری ایران
سال تولد: ۱۳۳۸
محل تولد: ایران
محمدرضا قادری متولد سال ۱۳۳۸ و بازنشسته سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود و به عنوان یک نقاش چیره دست در زمینه نقاشی دیواری در ایران فعالیت دارد. او فعالیت‌های هنری خود را از دوران کودکی آغاز کرد و در نهایت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان یکی از دیوارنگارهای برجسته به نقاشی بر روی دیوارهای شهر پرداخت که آثار ماندگار او هنوز هم بر روی بسیاری از معابر شهری به یادگار باقی مانده است
فعالیت های اجرایی
او از هشت سالگی یعنی پنجاه و چهارسال پیش که در کلاس دوم ابتدایی بود، با تشویق معلم نقاشی را با مداد معمولی شروع کرد. باعلاقه ای که به نقاشی درخود دید و چند سال بامداد رنگی کارکرد، در سال 1349 اولین نقاشی رنگ روغن رو در کلاس اول راهنمایی کشید و در سال 1351 عضو کانون فکری و کتابخانه کودکان ونوجوانان شد.
در آنجا به این دلیل که سطح نقاشی او را فراتر از حد سنی او می دانستند، به عنوان مربی آموزش نقاشی کودکان و نوجوانان انتخاب شد. فعالیت او تا سال 1355 ادامه داشت تا اینکه کارگاه گالری نقاشی رنگ روغن را تاسیس کرد و تابلو رنگ روغن چهره و منظره را سفارش میگرفت و گاه گاهی نقاشی دیواری در منازل و رستوران ها می کشید تا اینکه با دوستانی که در هنرهای تجسمی پیدا کرد، هنر کشیدن نقاشی پلاکارد سردرب سینما را شروع کرد و در سال 1357 انقلاب اسلامی در حال شکل گیری بود که اولین نقاشی دیواری حضرت امام (ره) را در یکی از کوچه های میدان شهیدهرندی فعلی به سبک گرافیک شبانه اجرا کرد.
بعد از آن، در سال 1358 تعدادی نقاشی دیواری وشعار نویسی کار می کرد و در سال 1359 در اوایل شروع جنگ تحمیلی اولین نقاشی دیواری بزرگ ایران را با مساحت 380 متر مربع در تهران اجرا کرد که بازتاب وسیعی داشت و این موضوع باعث شد که نقاشی دیواری شهری موردتوجه بیشتری قرارگیرد.
از آن زمان نقاشی های دیواری بزرگ دیگری درسالهای 1362 و 63 در میدان خراسان انجام داد. سپس بزرگترین نقاشی دیواری در خاورمیانه یا شاید در جهان را در خیابان پیروزی تهران به ابعاد 540 متر مربع باطرح (جنگ به پایان نمیرسد الا برفتن حزب بعث عراق) که با سه زبان فارسی، عربی و انگلیسی اجرا کرد. این نقاشی بازتاب خوبی در جهان داشت که تا هم اکنون 42 سال است که به نقاشی دیواری در سراسر کشور ادامه داد.
بازسازی نقاشی ها بعد از انقلاب اسلامی
محمدرضا قادری بعد از انقلاب اسلامی بسیاری از نقاشی های مربوط به شهدا و چهره هایی از قبیل مرحوم آیت الله خمینی مرحوم و آیت الله بهشتی را در دست کار گرفت. او پیش از انقلاب بر روی دیواری قهوه خانه ها و پرده های سر در سینما نقاشی می کرد و سال ۵۴ بیلبوردهای تبلیغاتی کار می کرد.
او از اوایل انقلاب عکس شهدا و امام خمینی را بر روی دیوارهای شهر نقاشی می کرد و بعضی از اوقات منافقان بر روی نقاشی های او رنگ می ریختند و مجبور بود نقاشی ها را بازسازی کند. به نقل از او، ۱۷ الی ۱۸ بار برخی از عکس ها را بازسازی کرده بود. بزرگترین نقاشی دیواری در تهران بود که یکبار در سال 1364 و بعداز 20سال مجدد روی همان دیوار با عکس شهدای افراسیابی اجرا شد.
