نقش شهرهای هوشمند و فناوری ها در مدیریت زندگی پساکرونا

مدیر اجرایی WHO ؛ مایک رایان می گوید: "این ویروس ممکن است به یک ویروس بومی دیگر در جوامع ما تبدیل شود و هرگز از بین نرود."

دقت کنید که چه واکسن بزنید یا نه، باید با واقعیتی که COVID-19 ما را ملزم می کند که در مورد نحوه زندگی خود تجدیدنظر کنیم، کنار بیاییم. این موضوع شامل ایده شهرهای هوشمند است که از فناوری های پیشرفته برای کمک به شهروندان استفاده می کنند و بدون شک در زمان همه گیری این ویروس، نقش مهمی را ایفا می کنند.

راهکارهای شهر هوشمند برای کنترل ویروس

راه حل های شهر هوشمند در حال حاضر برای مهار انتقال این ویروس، مفید بوده است که عبارتند از:
• سیستم های کنترل دما از راه دور
• نقشه های گرما در زمان واقعی ازدحام در فضاهای عمومی
•  سمپاشی ضد عفونی کننده ها توسط هواپیماهای بدون سرنشین
• روبات هایی که به عنوان "سفیران از راه دور" عمل می کنند

اما در حالی که ما برای عبور از این بحران آماده می شویم، شهرها باید سیستم هایی را طراحی کنند که برای رسیدگی به ویروس همه گیر بعدی، آماده باشند.

 اهمیت موضوعات اعتماد محور

در دنیایی مملو از دولت های برابری طلب و شرکت های اخلاقی، راه حل این مقاله برای متوقف کردن همه گیری ویروس کرونا، ساده خواهد بود: سیستم ردیابی فردی!

این سیستم از داده های موقعیت جغرافیایی و دوربین مداربسته تشخیص چهره، استفاده می کند که توسط حسگرهای بیومتریک از راه دور تکمیل می شود. برخی از این دولت ها و شرکت ها وجود دارند که با قرار دادن بسیاری از اطلاعات در اختیار تعداد کمی از افراد، بدون کنترل حریم خصوصی هوایی، می تواند پایه های یک جهان اورولئی را بنا بگذارد.

تحقیقات ما در مورد چالش های شهر هوشمند نشان می دهد که یک راه حل قوی باید ترکیبی از پروتکل ها و هنجارها باشد که بتواند فناوری، فرآیند ها و افراد را پوشش دهد. برای جلوگیری از خطرات سیستم های نظارتی در سطح فردی، باید بر روی چگونگی استفاده از فناوری برای اصلاح رفتار داوطلبانه شهروندان تمرکز کنیم.

این موضوع، یک چالش پیش پا افتاده نیست. رفتارهای مطلوب که سود جامعه را به حداکثر می رساند، ممکن است در کوتاه مدت با ترجیحات فردی همسو نباشد. البته تا حدی، این ادعا می تواند به دلیل باورهای نادرست یا سو تفاهم از عواقب طولانی مدت باشد.

به عنوان مثال، علی رغم گسترش سریع COVID-19 در ایالات متحده، بسیاری از ایالت ها، اعتراض عمومی نسبت به قرنطینه شهرها  داشته اند. براساس یک نظرسنجی، بخش عمده ای از آمریکایی های بر این باورند که این ویروس و همه گیری آن، دروغ یا تهدیدی به دلایل سیاسی اغراق آمیز است.

سیستم هایی را طراحی کنید که اعتماد ایجاد کنند

اولین قدم برای اصلاح رفتار مردم برای همسویی با منافع بیشتر، طراحی سیستمی است که باعث ایجاد اعتماد بین شهروندان و شهر شود. ارائه اطلاعات به موقع و معتبر به شهروندان در مورد موضوعات مهم تا حد زیادی در ایجاد اعتماد، مفید است. این اقدام به افراد کمک می کند تا بفهمند کدام رفتارها ایمن و قابل قبول است و چرا این امر به نفع جامعه و منافع طولانی مدت آنها است.

در سنگاپور، دولت به طور موثر از سیستم عامل های رسانه های اجتماعی مانند WhatsApp ، Facebook ، Twitter ، Instagram و Telegram استفاده کرده است تا به طور منظم اطلاعات COVID-19 را با شهروندان خود به اشتراک بگذارد.

شهرهای پرجمعیت در کشورهایی مانند هند به دلیل اختلافات گسترده در آموزش و زبان های بسیار زیاد با چالش های بیشتری نیز روبرو هستند. شهر هوشمند در آنجا اقداماتی را ایجاد کرده است تا از طریق یک برنامه تلفن هوشمند، اطلاعات را به زبان محلی خود به طور یکپارچه در اختیار شهروندان قرار دهد. این اقدام، شامل یک چت بات مبتنی بر هوش مصنوعی است.

محافظت از داده ها برای جلوگیری از سوء استفاده

راهکارهای موثر شهر هوشمند، نیازمند آن است که شهروندان داوطلبانه داده های خود را به اشتراک بگذارند. به عنوان مثال، به روز نگه داشتن اطلاعات شهروندان در زمان واقعی و در شرایط ازدحام فضایی عمومی، به جمع آوری داده های موقعیت مکانی منفرد در آن فضا بستگی دارد.

داده های سطح فردی نیز برای هماهنگی پاسخ ها در موارد اضطراری، مفید است. به عنوان مثال ردیابی تماس به عنوان ابزاری اساسی در کاهش سرعت انتقال ویروس، موثر است.

ابتکارات شهر هوشمند مبتنی بر فناوری می تواند جمع آوری، تجزیه و تحلیل و گزارش چنین داده هایی را امکان پذیر کند. اما سو استفاده از داده ها باعث از بین رفتن اعتماد می شود و این امر شهروندان را از اشتراک داوطلبانه اطلاعاتشان، منصرف می کند.

برنامه ریزان شهر باید به این فکر کنند که چگونه می توانند بین راه حل های مبتنی بر فناوری و نگرانی های مربوط به حریم خصوصی شهروندان، تعادل برقرار کنند. حسابرسی مستقل شخص ثالث از جمله راه حل هایی می تواند باشد که به کاهش این نگرانی ها کمک کند. گزارش حسابرسی MIT Technology Review در برنامه های ردیابی تماس یکی از نمونه های این همه گیر است.

همچنین ایجاد سیاست های قوی حاکم بر داده ها نیز مهم است. این موارد می تواند به تقویت اعتماد و تشویق اشتراک داوطلبانه داده ها توسط شهروندان کمک کند.

با استفاده از چندین مطالعه موردی، شرکت مشاوره PwC چارچوبی هفت لایه را برای حاکمیت داده ها ارائه داده است. این توازن، نگرانی های مربوط به حریم خصوصی شهروندان و کارآیی ابتکارات شهرهای هوشمند را به عنوان "کلید تحقق پتانسیل شهر هوشمند" توصیف می کند.

همانطور که از شیوع این ویروس، خارج می شویم، باید به دقت در مورد سیاست های حاکم بر داده ها که باید به دقت اجرا شود، فکر کنیم. در حالی که این مسائل و اقدامات مهم که نتیجه طراحی شهر هوشمند هستن، شامل رفتار ما به عنوان شهروند نیز می شوند و اصلاح رفتار به خودی خود کافی نیست. همچنین، مدیران شهری باید در طراحی سیستم های شهری در حمایت از شهروندان نیز تجدید نظر کنند. موضوعاتی از قبیل: حمل و نقل عمومی، واکنش اضطراری، امکانات تفریحی و غیره.

در آخر باید تاکید کنیم که همکاری فعال بین برنامه ریزان شهر، شرکت های فناوری و شهروندان برای مدیریت شهرهای آینده با هدف برخورداری از زندگی راحت تر و امن تر، بسیار مهم خواهد بود.

 منبع
The Conversation