مدیر امور تجهیزات شرکت مترو تهران گفت: به مدد آغاز فعالیت کارگروه «ساخت داخل تجهیزات مترو» از سال ۱۳۹۸ در شرکت مترو تهران و بهره‌مندی از ظرفیت و توانمندی شرکت‌های ایرانی، روند بومی‌سازی قطعات و تاسیسات شبکه خطوط مترو پایتخت در یکی دو سال گذشته شتاب مناسبی پیدا کرده است.
به نقل از ایمنا، حبیب الله رضایی با بیان اینکه حال حاضر بخش قابل توجهی از نیازمندی‌های خطوط و ایستگاه‌ها، از طریق تولیدات داخلی تأمین می‌شود، عنوان کرد: در راستای پیگیری سیاست‌های ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری طی سال‌های اخیر مبنی بر حمایت از کالای ایرانی و رونق تولید داخلی، کارگروه «ساخت داخل تجهیزات مترو» از سال ۱۳۹۸ کار خود را به طور رسمی آغاز کرد.
وی در ادامه افزود: پس از برگزاری جلسات متعدد در قالب کمیته‌های تخصصی و کارشناسی و تأیید ۱۲۴ شرکت به عنوان بانک اطلاعاتی و ارزیابی تأمین کنندگان و سازندگان مترو، امروز تجهیزات متنوعی از قبیل پله برقی، آسانسور، سیستم تهویه، باتری، رکتیفایر، درب ضد حریق، کابل، الکتروموتور، سیستم مه پاش، اعلام و اطفای حریق، تابلوهای DC، ترانس پست‌های تراکشن، گیت، سوزن و موارد متعدد دیگری که تعداد آن‌ها بالغ بر ۵۰ قطعه و وسیله است، از طریق تولیدکنندگان داخلی خریداری و تهیه می‌شود.
مدیر امور تجهیزات شرکت مترو تهران اضافه کرد: به طور مثال اولین نمونه پله‌برقی کارکرد سنگین ساخته شده در یک شرکت ایرانی، در ایستگاه امام حسین (ع) خط شش مترو نصب شد و در ادامه حتی اجرای آزمایشی سیستم سیگنالینگ خط مترو شهر آفتاب به فرودگاه امام خمینی (ره) نیز به یک شرکت داخلی سپرده شد.
رضایی ملک در ادامه صحبت‌های خود گفت: طراحی و تولید یک رام قطار ملی طی ۱۸ ماه و با عمق داخلی سازی ۸۵ درصد که اوایل سال جاری به ثمر نشست، یکی از مصادیق بارز حرکت به سوی استفاده حداکثری از توان شرکت‌های داخلی است که نشان داد با باورهای متخصصان ایرانی و بهره‌مندی هرچه بیشتر از شرکت‌های دانش بنیان، می‌توان تحولی عظیم در بومی‌سازی صنایع سبک و سنگین را شاهد بود.
در صنعت پیچیده مترو که جز صنایع با فن‌آوری بالا به حساب می‌آید نیز، امروز ضمن غلبه بر بخش مهمی از محدودیت‌های ناشی از تحریم‌های اقتصادی، هم هزینه تهیه تجهیزات کاهش یافته و هم روند تأمین قطعات و خدمات پس از فروش تسهیل شده است. توانمندسازی و رشد صنعت مترو در کشور، استفاده حداکثری از توان مهندسی و ظرفیت شرکت‌های ایرانی، صرفه‌جویی ارزی، کاهش زمان دسترسی به تجهیزات مورد نیاز، سهولت تعاملات مالی و ایجاد فرصت‌های شغلی متعدد و متنوع، از دیگر مزایای در پیش گرفتن سیاست استفاده حداکثری از تولیدات داخل کشور محسوب می‌شود.
