عضو کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران با اشاره به درگذشت هاله لاجوردی جامعه شناس و استاد دانشگاه، گفت: لاجوردی توانست در حوزه پژوهش تحولات بزرگ و بنیادی ایجاد کند.
به گزارش روابط عمومی مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران، احمد مسجد جامعی در وبینار یکصدسال دموکراسی با تمرکز بر حکمروایی محلی با بیان این مطلب و با ابراز تاسف از درگذشت هاله لاجوردی افزود: وی سال های سال در خلق آثار تاثیرگذار در حوزه اجتماعی فعالیت کرد.
این عضو شورای شهر تهران ادامه داد: این استاد دانشگاه در سنت نظریه انتقادی، پژوهش میکرد و ترجمههای وی در نشریه ارغنون، نقش مهمی در تقویت گرایشهای آلترناتیو در علوم اجتماعی ایران داشت.
وی با اشاره به اینکه هاله لاجوردی توانست تحولات بزرگی را در حوزه پژوهشی ایجاد کند، بیان کرد: همکاری وی با نشریه ارغنون در شرایطی اتفاق افتاد که دسترسی به متون علوم انسانی و اجتماعی در کشور به راحتی امکان پذیر نبود.
مسجد جامعی با بیان به اینکه هاله لاجوردی سعی کرد تا تحولات بنیادی در حوزه علوم انسانی ایجاد کند، یادآور شد: موضوعاتی که در متون ترجمه شده و یا مقالاتی منتشرشده از این استاد ارجمند در نشریه ارغنون منتشر شد از جنبه های فلسفی، علوم اجتماعی و متون ادبی قابل بررسی و تحلیل است.
عضو کمیسیون اجتماعی و فرهنگی شورای شهر تهران تاکید کرد: در دهه 70 یکی از جوانان پرشوری که با انگیزه فراوان از نخستین شماره های نشریه ارغنون فعالیت خود را به صورت مستمر آغاز کرد، هاله لاجوردی بود.
وی با اشاره به رویکرد نشریه ارغنون در مباحث اجتماعی گفت: در آن زمان نشریه ارغنون مطابق با استانداردهای وزارت علوم در زمره نشریات علمی قرار نمی گرفت. این در حالی است که دست اندرکاران این مجله نیز به علمی بودن آن تاکیدی نداشتند و بیشتر ترجیح می دادند به عنوان منبعی در زمینه محرک اجتماعی و فرهنگی شناخته شود.
مسجد جامعی افزود: وقتی به آثار خانم لاجوردی نگاه می کنیم باید به دو نکته توجه کرد، نخست آنکه وی از جمله اندیشمندانی بود که در فضای آن روزگار در شکل گیری جریان فرهنگی و نگاه جدید و عمیق تر به این حوزه نقش تاثیرگذاری داشت. دوم اینکه لاجوردی توانست نظریه پژوهش انتقادی را به همراه چند تن از استاتید و نخبگان جامعه شناسی در کشور رواج دهد.
وی با اشاره به اینکه هویت فکری لاجوردی در آثارش به خوبی نمایان است، ادامه داد: نکته مهم درباره این استاد جامعه شناسی این است که وی قربانی نگاهی شد که در آن فعالیت علمی در چارچوب قواعد اداری تعریف می شد و همین مساله باعث قطع ارتباط وی با دانشگاه تهران شد با این استدلال که مقالات پژوهشی وی بیشتر از آنکه در حوزه جامعه شناسی و علوم اجتماعی باشد، در حوزه فرهنگ است به همین دلیل مدتی وی به عنوان حق التدریس در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران فعالیت کرد.