یک دکترای طراحی شهری گفت: فقدان مدلهای ترافیکی که باید در قالب طرحهای ترافیکی مورد توجه قرار بگیرد از جمله مشکلات حوزه حمل و نقل شهری شهرهای کشور است.
حسن سجادزاده در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه در حوزه حمل و نقل شهری مسئله اصلی فقدان مدل ترافیکی است، اظهار کرد: ضرورت دارد که هر شهری مدل ترافیکی مختص به خودش را داشته باشد زیرا هندسه و شکل شهر، جمعیت آن، ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی، حتی شرایط اقلیمی هر شهر متفاوت است.
وی افزود: یکی از مشکلاتی که امروزه در حوزه حمل و نقل شهری وجود دارد، طرح جامع ترافیکی است که یا تهیه نشده و یا مدلهای ترافیکی در آن طرح جامع در نظر گرفته نشده است.
این دکترای طراحی شهری با اشاره به سلسله مراتب شریانها و خیابانهای شهر، خاطرنشان کرد: متأسفانه نقش این شریانها در شهرهای ما مشخص نیست در حالی که هرکدام از خیابانهای شهری باید نقش مشخصی داشته باشند، ممکن است نقش یک خیابان تعامل بیشتر میان خودرو و انسان باشد در حالی که شریان شهری دیگر بیشتر مبتنی بر حرکت پیاده است.
سجادزاده تاکید کرد: مدلهای ترافیکی، نقش و وظیفه خیابانها در قالب سیستم و ساختار شهر را مشخص میکند در حالی که امروزه رویکرد نسبت به همه خیابانها و شریانهای شهر یکسان است و مشخص نیست هر شریانی چه نقشی را باید در شهر ایفا کند.
وی با تاکید بر این که باید در حوزه حمل و نقل شهری در کشور برنامهریزی دقیق و جدی شود، تصریح کرد: در شهرهای کشورهای توسعه یافته، ابعاد وسایل حمل و نقل عمومی متناسب با عرض معابر شهر است در حالی که این مهم در شهرهای کشور ما مورد توجه قرار نمیگیرد.
این دکترای طراحی شهری گفت: امروزه با توجه به ابعاد مختلف شهر هوشمند، دسترسی مناسب و به موقع به حمل و نقل عمومی در قالب نرم افزارها و سامانههای مشخص امکانپذیر است، اما متأسفانه در کشور هوشمندسازی در حوزه حمل و نقل شهری گسترده و دقیق نیست.