فاز دوم پروژه ساخت بزرگراه شهید نجفی رستگار با ۱۳ دستگاه پل در مجموع به طول دو هزار و ۴۵۹ متر و سه دستگاه زیرگذر در محل تقاطع با بزرگراه آزادگان، خیابان شورا و پیامبر اعظم (ص) و همچنین دو دستگاه پل عابر پیاده به زودی در دی ماه ۱۳۹۹ افتتاح خواهد شد. ارزش مالی این پروژه به قیمت امروز، بیش از ۳ هزار و ۵۷۰ میلیارد تومان است.
به گزارش شهر، صفا صبوری دیلمی، معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران درباره وضعیت رفع معارضات کندروهای بزرگراه شهید نجفی رستگار، توضیح داد: بیش از ۱۵۷ پلاک ثبتی در کندروهای بزرگراه باقی مانده است که شاید شهرداری نتواند همه این املاک را در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ از مالکان خریداری کند. باید منتظر ماند و دید که وضعیت درآمدی شهرداری به چه صورت پیش خواهد رفت.
او ضمن اشاره به ساخت کندروها طبق نقشه، گفت: بخش بسیاری از کندروها طی سه سال گذشته ساخته شده و تنها بخش کمتری از آن باقی مانده است. ممکن است که افتتاح کندروها فازبندی شود و مسیرهای کندرو اضطراری‌تر نظیر ورودی و خروجی محله زودتر به بهره برداری برسند. برای افتتاح کندروهای ورودی و خروجی محله نیاز به خریداری پنج ملک از ۱۵۷ ملک باقی مانده است.
صبوری دیلمی در ادامه بیان کرد: بهره برداری کندروها ممکن است که ۶ ماه دیگر به طول بی‌انجامد. در حال حاضر خطری از سمت کندروها محله مشیریه را تهدید نمی‌کند. درضمن برای تکمیل فاز نخست ۶۳ ملک به صورت هدفمند خریداری شد.
به گفته معاون شهردار تهران؛ شهرداری روی خریداری املاک به صورت بسیار هدفمند تمرکز کرده تا هیچ ملکی بدون برنامه ریزی خریداری نشود یعنی پلاک ثبتی خریداری شده ملک مورد نیاز برای تکمیل پروژه است. طی دوسال گذشته با همین روشِ خریداریِ هدفمندِ املاک، پروژه با سرعت بیشتری پیش رفته است.
صبوری دیلمی با ذکر این گفته که شاید می‌شد بزرگراه بدون ایجاد کندروها به کارکرد خود ادامه دهد، افزود: محله مشیریه بدون این بزرگراه درحال زندگی بوده است. هدف از ساخت این بزرگراه دسترسی دادن به محله مشیریه نبوده بلکه هدف عبور ترافیک از شرق به غرب کشور و اتصال به کمربندی بوده است. شاید با نبود اتصال قسمتی از محله به بزرگراه و دیوار کشی بزرگراه در دو طرف آن، محله مشیریه کارکردی آرام‌تر داشت و ترافیک وارد محله نمی‌شد.
او با بیان اینکه گاهی اوقات در طراحی پروژه‌های شهری، «انسان محوری» لحاظ نمی‌شود، توضیح داد: صد سال است که در تهران از زندگی مردم به خودروها اضافه می‌کنیم و می‌خواهیم که خودروها با سرعت بیشتری در خیابان‌ها و بزرگراه‌ها در حرکت باشند.
صبوری دیلمی درباره خطرات دسترسی به بزرگراه‌ها، گفت: گاهی اوقات برای حفظ ایمنی ساکنان و آرامش باید دسترسی محله به بزرگراه قطع شود. اغلب درخواست ورود به بزرگراه، درخواست ورود به محدوده سرعت و خطر است. البته سرعت عبور خودروها در بزرگراه شهید نجفی رستگار کاهش داده شده است. مشاوران معاونت حمل و نقل و ترافیک در دو سال گذشته مطالعات ترافیکی گسترده‌ای روی سرعت بزرگراه انجام دادند. درنهایت سرعت آزادراه به سرعت بزرگراه کاهش یافت. برای ایجاد امنیت بیشتر ساکنان محله، دوربین‌های ترافیکی و دوربین‌های جریمه سرعت نصب شده و همه کارهایی که باید برای حفظ ایمنی ساکنان محله انجام شود در این بزرگراه رعایت و لحاظ شده است.
معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران در ادامه افزود: وقتی در دل یک محله مسکونی، بزرگراه ساخته می‌شود، محله دائم از بزرگراه متضرر می‌شود و آسیب می‌بیند. شاید خوب باشد که مطالعات اجتماعی دراین‌باره صورت گیرد و بررسی کند که آیا اتصال محله به این بزرگراه برای ساکنان بهتر است یا در صورت نبود اتصال.
او درباره سختی‌های این پروژه گفت: یکی از صحبت‌ها در زمان آغاز بکار مدیریت شهری پنجم این بود که پروژه شهید نجفی رستگار فراموش شود چرا که زور مدیریت شهری به خریداری تمام املاک و ساخت آن نمی‌رسید. همین هفت کیلومتر دارای ۱۳ دستگاه پل و سه دستگاه زیرگذر (یک زیرگذر عابرپیاده و دو زیرگذر خودرو) است. باتوجه به بدهی‌های انباشته شهرداری محدودیت‌های منابع مالی و افزایش قیمت ارز، همه می‌گفتند که از این پروژه چشم پوشی کنید. اما به علت قرارگیری پروژه در جنوب شهر و آسیب‌هایی که ساکنان محله در طی یک دهه گذشته دیده بودند، اصرار داشتیم که پروژه را به اتمام برسانیم.
معاون شهردار تهران درباره هزینه پروژه بزرگراه شهید نجفی رستگار توضیح داد: هزینه خرید به روز رسانی شده املاک در این پروژه نزدیک به ۳ هزار میلیارد تومان است. همچنین هزینه به روز ساخت بزرگراه برابر با ۵۷۰ میلیارد تومان است. ارزش مالی این پروژه به قیمت امروز، بیش از سه هزار و ۵۷۰ میلیارد تومان است. با تغییر در طراحی اصلی و جابه‌جایی طراحی بزرگراه می‌شد هزینه‌های میلیاردی برای رفع معارضات را کاهش داد. این کاهش هزینه‌ها منافع بسیاری برای شهر تهران ایجاد می‌کرد و هزینه تبعات آسیب‌های اجتماعی آن پایین‌تر بود.
