مرکز پژوهشهای مجلس طی گزارشی به بررسی جایگاه بافتهای تاریخی در طرح بازآفرینی شهری پرداخت.
به نقل از ایمنا، معاونت مطالعات آموزش و فرهنگ این مرکز در گزارشی به بررسی جایگاه بافتهای تاریخی در طرح بازآفرینی شهری پرداخت.
در این گزارش میخوانیم: در کلامی موجز «بازآفرینی شهری» را میتوان «فرایند زیست پذیر کردن مناطق شهری کم کیفیت با حداکثر مشارکت ذینفعان شهری و مدیریت یکپارچه در سطح محلی»، دانست. فلسفه شکل گیری این مفهوم را میتوان به انقلاب صنعتی، پیشرفتهای تکنولوژیکی و افزایش جمعیت شهرها و به تبع آن پاسخگو نبودن بافتهای ناکارآمد شهری به نیاز شهروندان، مرتبط دانست.
در ادامه این گزارش آمده است: مفهومی که در آن اصولی نظیر نقش حمایتگر و تسهیل گر دولت، توجه به محوریت مدیریت شهری، رویکرد چند وجهی، رویکرد محله محور، رویکرد تقاضا محور، توجه به بستر فعالیت، مشارکت مردمی، تأکید بر توسعه درونی و پایدار، اولویت بندی محلات و همچنین توجه توأمان به پیشگیری و حل مسئله بر آن، حاکم است. در هر روی، این جریان در کشور ما نیز عقبهای قابل توجه دارد.
در این گزارش با بیان این نکته که شکل گیری شرکت مادر تخصصی عمران و بهسازی شهری ایران و ایجاد ساختارهای مرتبط با آن در استانها و شهرداریها، ریشه در پیگیری طرحهای بازآفرینی شهری دارد، تصریح شده: در قانون برنامه ششم توسعه، از این طرح با عنوان «برنامه ملی بازآفرینی شهری پایدار»، یاد شده است. اما یکی از جنبههای حیاتی در طرحهای بازآفرینی شهری، توجه به بافتهای تاریخی است که به عنوان میراث فرهنگی یک ملت، هویت یک شهر را شکل میدهند. با توجه به اهمیت موضوع، گزارش پیش رو به دنبال پاسخ به این سوال که «ظرفیت های طرح بازآفرینی در ارتباط با بافتهای تاریخی شهری چیست»؟
در این گزارش بابراز شده: طرح بازآفرینی شهری از ظرفیتهای ویژهای در خصوص بافتهای تاریخی شهری، برخوردار است. ظرفیتهای قوانین و مقررات موجود را میتوان در قانون حمایت از احیا، بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری، سند ملی راهبردی احیا، بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری، مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص ابلاغ نقشه محدوده بافت فرهنگی- تاریخی ۱۶۸ شهر کشور و اصلاحیه آن، قانون برنامه ششم توسعه، قانون حمایت از مرمت و احیای بافتهای تاریخی فرهنگی و قانون بودجه سال ۱۴۰۰، جستجو کرد. به لحاظ اجرایی نیز شرکت بازآفرینی شهری با تأکید بر موضوع بافتهای تاریخی در اساسنامه، راهبردها و در نظرگیری بافتهای تاریخی به عنوان یکی از گونههای بازآفرینی، بدین موضوع توجه داشته است. اما به منظور بهره گیری هرچه بیشتر از ظرفیتهای مرتبط با بافتهای تاریخی در طرح بازآفرینی شهری، دو پیشنهاد قابل طرح است