رئیس سازمان مدیریت و پیشگیری از بحران شهر تهران تاکید کرد که اسکان موقت باید به بازگشت مردم به زندگی کمک کند در غیر اینصورت مشکلات فراوانی به بار میآورد.
به نقل از شهر، رضا کرمی محمدی در مراسم اختتامیه جشنواره سوانح طبیعی و مسابقه ملی طراحی اسکان موقت گفت: این اقدام مفیدی است که ما در مدیریت بحران موضوع را با پیشبینی مخاطرات پیش رو شروع می کنیم و با توجه به توسعه شهرنشینی بدون ملاحظات کافی، در شرایطی قرار داریم که کنترل و مدیریت بحران بسیار دشوار است به خصوص در تهران که اگر بحران بزرگی مثل زلزله شدید اتفاق بیفتد دچار مشکلات جدی می شویم و نیازمند کمک نیروهای فعال در کشور خواهیم بود.
او افزود: برای تهران مخاطره زلزله را پیش بینی می کنیم و یکی از اقدامات خوب معاونت شهرسازی اجباری کردن وال پست (دیواربند) در ساختمان سازی هاست.
کرمی گفت: ایجاد سامانه هشدار سریع زلزله و سیل از اقداماتی است که در شهرداری انجام می شود. در مورد آمادگی و مقابله با بحران، نحوه مقابله ما در کاهش یا افزایش خسارات ناشی از بحران بسیار موثر است و اسکان اینجاست که مطرح می شود. کشورهایی داشتیم که بعد از زلزله نتوانستند سر بلند کنند مثل هاییتی که تا سال ها همان طور بود. این بحث تاب آوری است و در دنیا در مدیریت بحران هدف، افزایش تاب آوری است و توسعه پایدار توسعه ای موفق است که تاب آوری را افزایش دهد. تاب آوری یعنی به وضع قبل برگردیم.
کرمی ادامه داد: موضوع اسکان اضطراری و موقت که دو مقوله نزدیک به هم هستند می تواند به افزایش تاب آوری بعد از بحران کمک کند. دلیل آن هم این است که مردم بعد از این که ضربه سختی خوردند باید نیازهایشان مثل اسکان برطرف شود.
اگر این اتفاق نیفتد ضمن این که آثار روحی و روانی موضوع را پیچیده تر کند آثار مخرب تری خواهد داشت.
او اضافه کرد: در شهر تهران ۹ بوستان بزرگ آمادگی نسبی برای اسکان موقت دارند و بیش از ۳۵۰۰ جایگاه برای اسکان موقت مشخص شده است. پیشنهاد ویژه به دانشگاه علم و فرهنگ دارم که آن ملحق شدن این دانشگاه به جامعه آماری ماست این طرح بعد از موفقیت طرح مدرسه آماده این هدف را دارد که آموزش در مقابله با بحران را تقویت کند. وقتی لرزه کوچکی در شهر ایجاد می شود مردم برای خودشان مشکل ایجاد می کنند.
او گفت: ما هم در سازمان پیشگیری و مدیریت بحران کارهایی در این زمینه انجام می دهیم. از ۴ هزار مدرسه ۳۵۰۰ مدرسه آموزش داده شده است و من مطئنم هستم که دانشجویان و کارکنان دانشگاه ما نمی دانند بعد از زلزله چه می توانند بکنند.