مقالات علمی، تخصصی، آموزشی و کاربردی

اصفهان؛ شهری باستانی در مرکز ایران است. این شهر مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است. اصفهان، سومین شهر پهناور و پر جمعیت ایران پس از تهران و مشهد است. همچنین یکصد و شصت و پنجمین شهر پرجمعیت جهان و نهمین شهر پرجمعیت باختر آسیا به‌شمار می‌رود. کلان‌شهر اصفهان نیز چهاردهمین کلان‌شهر پرجمعیت خاورمیانه است. این شهر در میان سال‌های ۱۰۵۰ تا ۱۷۲۲ میلادی به ویژه در قرن شانزدهم میلادی در میان حکومت صفویان هنگامی که برای دومین بار (پس از دوران سلجوقیان) پایتخت ایران شد، رونق فراوانی گرفت.
(برای آشنایی با شهرداری اصفهان کلیک کنید.)

این شهر به داشتن معماری زیبای ایرانی، پل‌های سرپوشیده، مسجدها و مناره‌های منحصر به‌ فردش نام‌آور است. این امر سبب شده تا در فرهنگ عامه، اصفهان نصف جهان، لقب بگیرد. این شهر در آذر ۱۳۹۴ (دسامبر ۲۰۱۵) به همراه رشت به عنوان نخستین شهرهای ایران، به شبکه شهرهای خلاق جهان زیر نظر یونسکو پیوست. براساس استانداردهای یونسکو، شهر خلاق، شهری است که از نوآوری و توانمندی‌های شهروندان در توسعه پایدار شهری بهره می‌برد. میدان نقش جهان نمونه برجسته‌ ای از معماری ایرانی است. این شهر دارای پانزده منطقه شهری است.

نام
از روزگاران قدیم تاکنون به نام‌های: الیهودیه (در زمان بخت نصر، یهودیان را از بابل کوچ داده و در این مکان ساکن کرده بودند)، صفاهان، صفویان، جی، گی، رشورجی، سپاهان، دارالمومنین، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، اِسپادانا، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکان، رشورجی، نصف جهان سرشناس بوده‌ است. پس از فتح توسط اعراب مسلمان و چون در نوشتار عربی فصیح حرف «پ» وجود نداشته به مرور زمان با لهجه و حرف «ص» به صورت «اصفهان» تلفظ گردید.

بیشتر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، به‌ویژه در دوران ساسانیان، مرکز گرد آمدن سپاه بود و سپاهیان مناطق جنوبی ایران، مانند فارس، خوزستان، سیستان و… در این ناحیه گرد آمده و به‌سوی محل نبرد حرکت می‌کردند، آن‌جا را اسپهان گفته، سپس معرب شده و به‌صورت اصفهان درآمده‌ است.

پیشینه
در ابتدا بنای اصفهان را به طهمورث، سومین پادشاه از سلسله پیشدادیان نسبت داده‌اند. اصفهان در تاریخ قدیم با نامِ گی در پارس علیا معرفی گردیده و نیز از آن، تحتِ عنوانِ گابای یا تابای نیز نام برده شده‌ است. این شهر محلِ تقاطعِ راه‌های عمده و اقامتگاهِ سلطنتی پادشاهانِ هخامنشی نیز بوده‌ است.

یهودیه: زمانی که کوروش بزرگ بابِل را گرفت و یهودیان با ریشه عربی عراق امروز را از اسارت نبوکدنصر شاه بابل نجات داد، شماری از یهودیان به فلسطین بازگشتند و شماری دیگر از آن‌ها به اصفهان آمدند و در این منطقه که به دارالیهود یا یهودیه نامگذاری شد، اسکان یافتند.
دوران ساسانیان: به دستور یزدگرد اول یک پادگان نظامی احتیاطی برای آموزش و اعزام نیروی کمکی احداث گردید، به غیر از این پادگان نیز سه مرکز نظامی در مرو و گرگان و تیسفون نیز به‌ وجود آمده بود. این مراکز دارای نیروی ثابت بوده و فقط سپاهان برای تعلیم و اعزامِ نیروی کمکی پیش‌بینی شده بود.
سده‌های آغازین اسلامی: منابع اسلامی از دو شهر در مکان فعلی شهر اصفهان نام می‌برند، شهری به نام جَی در مکان فعلی محله جی و دیگری شهری در سه کیلومتری غرب جی با نام یهودیه که جمعیتی قابل توجه از یهودیان را در خود جای داده بود. نام جی بعدها به شهرستان تغییر پیدا کرد و از یهودیه با عنوان جهودستان نیز یاد شده‌ است.
دیلمیان: در سال ۳۱۹ ه‍.ق مردآویج زیاری با سپاهش از گیلان، اصفهان را آزاد کرد و این شهر را به پایتختی برگزید و جشن سده را با شکوه بسیار در این شهر برپا کرد. در سال ۳۲۷ قمری این شهر به دست رکن‌ الدوله دیلمی افتاد که وی نیز اصفهان را پایتخت خود قرار داد.
دوره سلجوقی: در بهار ۴۴۲ هجری قمری طغرل سلجوقی اصفهان را پس از یک محاصره طولانی و ویرانگر گشود.
دوره صفوی: در سال ۱۰۰۶ هجری قمری شاه عباس صفوی پایتخت صفویه را از قزوین به اصفهان منتقل کرد.
دوره قاجار: مسعود میرزا ظل‌السلطان (پسر ناصرالدین‌شاه قاجار) از سال ۱۲۸۸ حاکم اصفهان شد و در سال‌های پس از آن حکومت ایالت‌های فارس، کردستان، لرستان و یزد نیز به او داده شد.
دوره انقلاب اسلامی و پس از آن: در ۱۴ مرداد ۱۳۵۷ تظاهرکنندگان اصفهانی که برای هفتم کشته شدگان حادثه مشهد به خیابان‌ها آمده بودند و البته برخی شان نیز مسلح بودند، بیشتر قسمت‌های شهر را به تصرف درآورند و سید حسین خادمی را که چندی پیش از آن بازداشت شده بود، آزاد کردند، ناآرامی‌های دو روزه اصفهان با اعلام حکومت نظامی توسط دولت و با هجوم نیروهای ارتش، پایان یافت. این نخستین بار از سال ۱۳۳۲ بود که در مرکز یک استان حکومت نظامی اعلام می‌شد. پس از انقلاب، ساخت و ساز به شغلی پرسود بدل شد که نتیجه آن جایگزینی خانه‌های سابق با آپارتمان‌های چندین طبقه بود. این امر سبب نزاع دائمی روشنفکران طرفدار حفظ میراث تاریخی و سازندگان و طراحان عملگرا شد، نمونه آن نزاع بر سر برج جهان‌نما و فروش چندین هکتار باغ‌های اطراف کارخانه نساجی به فعالین بخش املاک و مستغلات است.

جغرافیا
اصفهان در ۴۳۵ کیلومتری تهران و در جنوب این شهر قرار دارد. شهر اصفهان دارای طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹دقیقه و ۴۰ ثانیه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۳۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه شمالی می‌باشد. محدوده شهری آن هم پانزده منطقه شهری تقسیم می‌شود و از غرب شهر (خیابان کهندژ) متصل به خمینی شهر، از جنوب متصل به فلاورجان، از سمت شمال به سمت شهر شاهین شهر و از شرق نیز به دشت سجزی منتهی می‌شود.

آب و هوای اصفهان به‌ طور کلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبت متوسطی دارد. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۳۹ درجه سانتی‌گراد است که تابستان هایی گرم و خشک را می‌سازد و در زمستان تا حداکثر ۱۸-درجه می‌رسد. تغییرات اقلیمی که در شهر اصفهان اتفاق افتاده باعث شده که اقلیم این شهر از خشک به فرا خشک تغییر پیدا کند.

فرهنگ
سال 1397 و در یکم آذر به عنوان روز اصفهان و قوس آذر به عنوان نماد شهر انتخاب شد و هفته اول اردیبهشت، هفته فرهنگی اصفهان شد.

موسیقی و نقاشی: مکتب موسیقی اصفهان جزو بزرگ ترین مکاتب موسیقی ایران در تمام تاریخ بوده‌ است. اصفهان از اواخر دوره قاجار تا به امروز یک شهر شناخته شده به آواز و موسیقی است و معماری اصفهان که به موسیقی منجمد معروف است، بسیار فاخر است.

استان اصفهان با دارا بودن ۱۷۸ کتابخانه نهادی، ۱۱۰ کتابخانه مشارکتی و ۴ کتابخانه مستقل، بیشترین تعداد کتابخانه را در سطح کشور به خود اختصاص داده‌ است. در بخش مرجع کتابخانه مرکزی شهرداری حدود ۱۲ هزار جلد کتاب در قالب کتاب‌های فارسی و لاتین وجود دارد. بزرگ ترین آمفی تئاتر روباز کشور در پردیس هنر اصفهان افتتاح شد. در تالار فرشچیان خیابان توحید و تالار رودکی، هنرسرای خورشید، سالن کوثر، هنرستان هنرهای زیبا، تالار شهید آوینی دانشگاه اصفهان، سالن نگین سپاهان شهر، سالن شیخ بهایی و تماشاخانه ماه زیر نظر شهرداری برنامه‌ های کنسرت موسیقی و تئاتر اجرا می‌شود.

زبان
مردم اصفهان به زبان فارسی و با لهجه اصفهانی سخن می‌گویند. از ویژگی‌های لهجه اصفهانی، اضافه کردن حرفِ س به آخر واژگان می‌باشد که به جای واژه "است" استفاده می‌شود. مهاجران به اصفهان دارای گویش‌های متفاوت هستند و ارامنه اصفهان نیز به زبان ارمنی سخن می‌گویند. مکالمات روزمره و رسمی شهر همگی به زبان فارسی است.

قومیت‌های ساکن در اصفهان عبارتند از:
فارس‌ها: اصلی‌ترین و بزرگترین گروه قومی استان اصفهان هستند که در دشت‌های استان ساکن هستند.
لرها: دومین گروه قومی استان اصفهان لرها هستند.
ترک‌ها: قشقایی گروهی از مردمان ترک هستند که از آسیای مرکزی به جنوب ایران مهاجرت کردند.
آذری‌ها: در شهرستان‌های گلپایگان، خوانسار و بخش شمالی فریدن مردمانی به چشم می‌خورند که نیای آذری دارند و از قوم ماد هستند.
ارامنه: ارمنی‌ها را در زمان صفویه را به اصفهان و به ویژه مناطق فریدن و فریدونشهر کوچاندند.
گرج‌ها: گرج‌ها نیز همانند ارمنی‌ها در زمان شاه عباس اول از قفقاز به استان اصفهان کوچانده شدند. آنان ابتدا در شهر تازه بنا شده نجف آباد سکنی گزیدند، ولی بعدها به دلیل ناسازگاری با آب و هوای نجف آباد و دلایل دیگر به فریدن و فریدونشهر رفتند.

جمعیت
جمعیت اصفهان در سال ۱۳۹۵ به ۲٬۹۶۱٬۲۱۱ نفر رسیده‌ است. جمعیت اصفهان در سال ۱۳۸۵ خورشیدی بالغ بر ۲٬۵۸۳٬۶۰۹ نفر بوده که این رقم در سال ۱۳۹۰ خورشیدی به ۲٬۷۵۶٬۱۲۶ نفر و در سال ۱۳۹۵ خورشیدی به ۲٬۹۶۱٬۲۱۱ نفر رسیده‌است. اصفهان از دیرباز از مهم‌ترین مراکز شهرنشینی در فلات ایران به‌شمار می‌رفته‌ است. در ۵ دی ۱۳۱۹ در زمان رضاشاه برای نخستین بار در ایران به سبک اروپایی در اصفهان از مردم سرشماری به عمل آمد و ۲۰۴٬۶۰۰ تن را ساکن شهر اصفهان گزارش کردند. 

جاذبه‌ ها

اصفهان سرشار از آثار هنری و تاریخی است که میدان نقش‌جهان، مسجد شاه، سی و سه پل، پل خواجو، پل مارنان، مسجد جامع اصفهان، مسجد سید، مسجد شیخ لطف‌الله، منار جنبان، برج کبوترخانه، گذر چهارباغ عباسی، میدان عتیق، کاخ چهلستون، آتشگاه اصفهان، کاخ عالی‌قاپو، کاخ هشت بهشت، کلیسای وانک، حمام علیقلی آقا، مدرسه چهارباغ و هتل عباسی، از بارزترین آن‌ها هستند.

ره‌آورد
معروف ترین ره‌آورد اصفهان، گز است. گز یک نوع شیرینی است که با گز انگبین یا ترنجبین شکر بادکا و مغز پسته، بادام، فندق یا گردو و سفیده تخم مرغ و گلاب ساخته می‌شود و در آن در از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمی‌شود. گز اصفهان مرغوب‌ترین نوع گز است و قدمتی بیش از ۴۵۰ سال را داراست. اصفهان بزرگترین و بهترین تولیدکننده گز کشور است. حدود ۹۰ درصد گز ایران در اصفهان تولید می‌شود. براساس آخرین داده‌ها، ۴۵۰ واحد تولید گز و ۱۲۰۰ واحد توزیع گز و شیرینی در اصفهان فعال هستند. این واحدهای تولیدی ۶۵۰ هزار تُن گز تولید و روانه بازار مصرف می‌کنند. برندهایی همچون کرمانی، معراج، سلطانی، آنتیک، مظفری، سکه، بهشت آرا، شیرین منش، سلامتیان، بوعلی سینا، گز افشار، گز ارک، گز مقصودی، گز نیکو منش، گز حنایی، چیداک، گز امیر، گز نفیس، گز سنت، گز شیرین، گزمرداویج، گز دردشتی، گز ساحل، گز سلیمانی، گز آریا، گز پویا، گز عالی، گز چهلستون، گز گوهر، گز نیک، گز ویونا، گز شاهین، گز لاله و گز اشرافی از بهترین نمونه‌های تولید گز اصفهان و اکثراً مخصوص صادرات هستند.

گز اصفهان یا طلای سفید اصفهان، به عنوان هدیه ویژه در مناسبتهای داخلی و خارجی به عنوان کادو به میهمانان ویژه تقدیم می‌گردد. پولکی، یکی دیگر از سوغاتی‌های اصفهان است. این شیرینی ترد و خوشمزه که طعم‌ها و رنگ‌های مختلفی همچون زعفرانی، نارگیلی، لیمویی، کنجدی و زنجبیلی دارد، معمولا همراه چای خورده می‌شود. ترکیب اصلی این شیرینی، شکر آب و سرکه است. از دیگر ره آوردهای اصفهان می‌توان به صنایع دستی به ویژه قاب‌های خاتم کاری و میناکاری، پارچه‌های قلمکاری شده و آثار مختلف قلمزنی اشاره نمود.

اقتصاد
افزایش دستمزدهای سال ۹۸ به هیچ‌وجه کفاف زندگی ۱۰ روز کارگران را همانند سال‌های گذشته نمی داد تا 1399 حدود ۹۰۰ هزار نفر در بخش کارگری استان اصفهان فعالیت می‌کردند، از این تعداد ۸۰ درصد در بخش خصوصی مشغول به کار بودند که در شرایط نابسامان اقتصادی و نوسانات معیشتی در کشور هیچ‌گونه تسهیلاتی از سوی دولت برای آنها در نظر گرفته نشده‌ بود. تا سال ۱۳۹۹ بخش قابل توجهی از اقتصاد استان بر خدمات و کشاورزی وابسته بود. استان اصفهان بزرگ ترین تامین کننده بوقلمون در کشور است و تا شهریور 1397 از نظر داروسازی اصفهان قطب سوم داروسازی کشور بود. اصفهان در 1398 رتبه سوم تولید عسل در کشور را داشت.

از صنایع فعال در اصفهان می‌توان به کارخانه‌ های بزرگ فولاد مبارکه، اسنوا و ذوب آهن اصفهان اشاره کرد. صنعت طلا در اصفهان، بیشترین کارگاه و بزرگ‌ ترین کارخانه‌ های طلای ایران را در خود جای داده‌ است. صنایع دستی متعدد اصفهان نیز از دیرباز یکی از پایه‌های اقتصاد اصفهان است. تا اردیبهشت سال 1399، ۵۰۰ هزار نفر حاشیه نشین از جمله در منطقه شمال شهر اصفهان وجود داشت. شرکت توزیع برق استان اصفهان زیرمجموعه توانیر سال ۱۳۷۱ تشکیل شد و  تا مهر 1399 صنایع دستی استان اصفهان ۵۰۰ میلیون دلار درآمد داشت.

منبع
ویکی پدیا
سایت شهرداری اصفهان
اصفهان امروز

در دنیای عمدتاً شهری و به هم پیوسته امروزی، شیوع بیماری‌های عفونی و ویروسی یک تهدید واقعی برای شهرهای بزرگ محسوب می‌شود. واقعیت این است که همه‌گیری و گسترش آن در جهان به سازمان فضایی شهرها و ساختمان‌ها، سبک زندگی و بالاخره بدن انسان در مواجهه با بحران مرتبط است، درست مانند بحران کنونی کرونا. در این مقاله به بررسی تاثیر بیماری‌های همه‌گیر بر معماری و شهرسازی می پردازیم.

خرم آباد بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان لرستان است.
(برای آشنایی با شهرداری خرم آباد کلیک کنید.)

شهرداری خرم‌آباد؛ سازمانی است دولتی که در ۱۳۰۲ خورشیدی تأسیس شد و اداره شهر خرم‌ آباد را به عهده گرفت. ابتدای فعالیت این سازمان محدود به دو محله درب دلاکان و پشت بازار بود اما با توسعه شهر دامنه خدمات این سازمان گسترده شد. شهرداری خرم‌آباد هم‌ اکنون شامل ۳ منطقه است و در حال حاضر، شهردار فعلی این شهر، محمد شریفی مقدم است.
(برای آشنایی با شهر خرم آباد کلیک کنید.)

صنعت حمل و نقل ریلی در مپنا

 آغاز به کار بلدیه در ساری، مربوط به سال ۱۲۹۸ می‌باشد و «احمد ممنون» به عنوان نخستین شهردار ساری در سال ۱۳۰۱ معرفی شد. احداث ساختمان شهرداری ساری در سال ۱۳۱۸ شروع شده و تا سال ۱۳۲۰ به طول انجامید و از همان آغاز به مدت ۵ سال در اشغال روس‌ها بود.

از بدو تأسیس شهرداری ساری در سال ۱۲۹۸، سیاست‌های داخل شهری و همچنین اتفاقات و جریان‌های کشوری و بین‌المللی، اثرات زیادی در نحوه انتخاب و دوران مدیریت شهرداران ساری گذاشته‌ اند. از جمله این جریان‌ها می‌توان کودتای ۱۲۹۹، پایان سلسله قاجار در سال ۱۳۰۵، تصرف ساری توسط ارتش روسیه در دهه ۱۳۲۰ و انقلاب ۱۳۵۷ را نام برد.
(برای آشنایی با شهر ساری کلیک کنید.)

 ساری از پرجمعیت‌ ترین شهرهای شمال و پایتخت پیشین ایران، مرکز استان مازندران و شهرستان ساری است. این شهر پرجمعیت‌ترین و بزرگترین شهر استان مازندران و از بزرگترین شهرهای شمال کشور به‌ شمار می‌رود.
(برای آشنایی با شهردای ساری کلیک کنید.)

تاریخ تاسیس شهرداری در اراک به موج دوم نوگرایی در حکومت پهلوی اول باز می‌گردد. در این دوره با تصویب قانون بلدیه، اقدامات شهرسازی گسترش یافت. بر این اساس، بناهای اداری در شهرها ابتدا در تهران و سپس در شهرهای دیگر مانند تبریز، مشهد، اصفهان، همدان و از جمله اراک ساخته شد. شهرداری اراک در سال ۱۲۹۸ خورشیدی تاسیس گردید. پیش از پیوستن شهرداری‌های سنجان و کرهرود، شهر اراک، دارای ۴ منطقه شهرداری بود که از سال ۱۳۹۰ با پیوستن کرهرود و سنجان، به ۶ منطقه افزایش یافته‌ است.
(برای آشنایی با شهر اراک کلیک کنید.)

مناطق شهرداری اراک
کلانشهر اراک به ۵ منطقه به‌ علاوه بافت تاریخی تقسیم شده است:
منطقه ۱
از میدان ولیعصر (خیابان امام) تا خیابان محسنی، خیابان هپکو، خیابان دانشگاه و منطقه مسکن و شهر صنعتی و در امتداد آنها به سمت میدان محیط زیست، جاده خمین تا حسین آباد بغدادی و از جاده تهران تا حاجی آباد و تمامی صنایع و کارخانجات بزرگ و کوچک را شامل می‌شود. بلوار مهارت و قنات ناصریه و کلیه شهرک‌های اقماری در این محدوده را در برداشته و تا منطقه رسول آباد، کلیه این مناطق تحت پوشش منطقه یک است. مقدار جمعیت ساکن در این منطقه طبق آمار سال ۱۳۹۰ برابر با ٢٢٠٠٠٠ نفر برابر با ٩٠۳۲۰ خانوار است که از این میان ١١٩٠٠٠ نفر مرد و١٠٠٠٠١ نفز زن بوده‌ اند.

منطقه ۲
منطقه دو شهرداری اراک از لحاظ موقعیت جغرافیایی، از قسمت شمالی خیابان امام، از سمت میدان ولی عصر، مجاور پل جهاد و سمت راست محدوده مسکن شروع و حد فاصل تفکیک منطقه یک و دو، در خط ریل راه‌آهن خاتمه می‌یابد. مقدار جمعیت ساکن در این منطقه طبق آمار سال ۱۳۹۰ برابر با ۱۵۹۹۷۹ نفر، برابر با ۴۹۲۵۷ خانوار است که از این میان ۸۰۰۴۴ نفر مرد و ۷۹۹۳۵ نفز زن بوده‌ اند.

منطقه ۳
منطقه ۳ شهرداری اراک از لحاظ جغرافیایی شامل کرهرود و باغ های اطراف و منطقه تخت سادات، سنجان، شهرک نبئی، شهرک ۵۰۴ واحدی ماشین سازی و پردیس دانشگاه اراک است.

منطقه ۴
منطقه چهار شهرداری اراک شامل ضلع غربی خیابان قائم مقام تا میدان مقاومت, ضلع شرقی خیابان امام خمینی شمالی, جهانگیری, کوی فردوس, بلوارشهدا, داوران, خیابان مشهد, شهرک پردیس, شهرک قائم و ارامستان اراک می شود.

منطقه ۵
منطقه پنج شهرداری اراک شامل مناطق مرکزی و شمالی شهر اراک می شود: میدان سرداران, خیابان دانشگاه, خیابان قائم مقام, جهرم, بزرگراه انجفی, شهرک های توحید, آیت الله سعیدی, جانبازان, خانه سازی ,امیرکبیر, بعثت, هجرت, آزادگان, حمید، الغدیر, جوادیه و میدان امام حسین در این منطقه قرار دارند.

شهرداری منطقه بافت تاریخی
این منطقه شهرداری در سال ۱۳۸۷ در منطقه مرکزی شهر اراک و به منظور حفظ اماکن و ابنیه تاریخی و صیانت از میراث فرهنگی اراک توسط شهرداری و سازمان میراث فرهنگی استان مرکزی ایجاد شد. مجموعه بازار اراک به همراه چندین بنای قدیمی مانند کاروانسرای عباسیان و خانه حسن پور در این منطقه قرار گرفته‌ اند.

منبع
ویکی پدیا

عنوان: شهرهایی برای مردم

موضوع: مدیریت شهری، زندگی شهری، شهرسازی

اراک یکی از کلان‌شهرهای ایران، از بزرگترین شهرهای مرکز ایران و مرکز استان مرکزی و شهرستان اراک است. جمعیت اراک در سال ۱۳۹۵ خورشیدی برابر با ۵۲۰٬۹۴۴ نفر بوده که از این نظر قطب جمعیتی استان مرکزی و هجدهمین شهر پرجمعیت ایران به حساب می‌آید.
(برای آشنایی با شهرداری اراک کلیک کنید.)

شهرداری قم براساس قوانین تقسیمات کشوری واجد رتبه، یازده بوده و دارای ده منطقه مصوب (سال ۱۳۹۱) شهری است که هشت منطقه آن تاکنون تشکیل شده اند. هر منطقه نیز به تعدادی ناحیه تقسیم بندی می‌گردد و شهر قم دارای ۲۶ ناحیه خدمات شهری می‌باشد.
(برای آشنایی با شهر قم کلیک کنید.)

قم از کلان‌شهرهای ایران است که در ۱۴۰ کیلومتری جنوب تهران واقع شده‌ است. این شهر در کنار رودخانه قمرود و در دشت قم قرار دارد. شهر قم مرکز استان قم و نیز مرکز شهرستان قم می‌باشد.
(برای آشنایی با شهرداری قم کلیک کنید.)