نرمافزار سازمانی که به نام نرمافزار کاربردی سازمانی (EAS) نیز نامیده میشود، نرمافزار رایانه ایی است که در سازمان هایی مانند شرکتهای تجاری یا دولت مورد استفاده قرار میگیرد و درست برعکس نرم افزار انتخابی توسط یک شخص برای اهداف شخصی، است. نرمافزار سازمانی جزئی از یک سیستم اطلاعاتی رایانهای و مجهز به نرمافزاری برای تولید پایگاههای وب است.
به گفته شهردار تهران، برای اولین بار، بودجه شهرداری تهران در سال نود و نه در مقیاس محلی، تعریف شد. یکی از خصیصههای بودجه 99 شهرداری همین مسئله است که با اولویتبندی به این موضوع توجه شده است. همچنین در لایحه بودجه 99 شهرداری، توسعه خطوط حمل و نقل عمومی بهویژه خطوط 6 و 7 مترو، اشاره شد.
دستگاه هوشمند بازیافت، در جمع آوری، تشخیص و تفکیک زباله ها در حجم زیاد مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از تبلیغات روی دستگاه، شهرداری سود بسیاری بدست می آورد که مقدار این سود در مقابل سود حاصل از جمع آوری زباله های خشک بسیار چشمگیر است. از طرفی هم عملیات ماموران شهرداری در این زمینه کاهش پیدا می کند. این محصول نمونه داخلی و خارجی ندارد و برنامه ای برای استفاده از آن در داخل و خارج از کشور صورت گرفته است.
فعالیت های شهرداری به شکل جدید آن پس از مشروطیت آغاز شد و قانون بلدیه در دوره اول مجلس شورای ملی به سال ۱۲۸۶ به تصویب رسید. شهرداری تهران، اولین شهرداری ای بود که براساس قانون جدید تأسیس شد و تشکیلات آن تقریباً بلافاصله پس از تصویب قانون پایهگذاری شد.
سابقه درجه بندی شهرداری های کشور به سال ۱۳۳۴ می رسد، به طوریکه در قانون شهرداری مصوب ۱۱/۴/۱۳۳۴ برای اولین بار موضوع درجه بندی شهرداری ها براساس درآمد آنها و با انگیزه تعیین حقوق شهرداران مطرح گردیده است.
حتما برای شما هم اتفاق افتاده است که در فیلمهای علمی-تخیلی، تصاویری را از شهرهایی در آینده میبینید که ساختمانها و معماری عجیب و غیرقابل باوری دارند. این صحنه ها، معمولا شامل آسمان خراشهایی بسیار مرتفع و مدرن است که جمعیت بسیار زیادی در آن ساکن هستند.میدهند. در واقع می توان گفت برجهایی که تجهیزات یک شهر کوچک را یکجا در خود جای داده اند. در اینفوگرافی زیر نمایش مفهومی برجهایی را میبینیم که شاید در آینده نزدیک یا دور ساخته شوند.
شهرداری از نظر لغوی از دو کلمه «شهر» و «داری» تشکیل شده است که «داری» به معنی اداره و مدیریت و کلمه «شهر» پس از سال 1362 به جایی که دارای شهرداری باشد، گفته شد. بنابراین از نظر لغوی شهرداری را می توان سازمان اداره شهر دانست و در اصطلاح، شهرداری به واحدی گفته می شود که به منظور اداره امور محلی و ارائه خدمات عمومی موردنیاز شهروندان در یک مرکز جمعیتی با خصایص شهری تشکیل می شود.
امروزه شهرسازی در ایران، دچار از هم گسیختگی ملموسی است که می تواند اثرات خود را بر روی تمامی اجزای شهر نمایان کند. شهرسازی در ایران بیش از هر چیز، نیاز به توسعه بنیادی دارد و از تکرار و الگو برداری نادرست و گاهی اشتباه غربی و شرقی دست بکشد. همان طور که تاریخ ایران نشان می دهد، شهرسازی ایران گنجینه ای بی بدیل است که می تواند راهگشایی برای شهرسازی حاضر باشد. قاعدتا نمی توان همان الگو های قدیم را مورد استفاده قرار داد اما می توان آنها را به نسبت نیاز امروز و به صورت دانش بومی و ایرانی از آنها الگوهای جدید و رویکردی نوع در شهرسازی ایران تبدیل نمود. این مقاله با هدف بررسی شهرسازی دانش بنیان و بکارگیری رویکرد نو در شهرسازی قصد دارد به استراتژی درآمدزایی شهری در شهرسازی دانش بنیان بپردازد.
سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور، دارای شخصیت حقوقی مستقل است و به صورت وابسته به وزارت کشور، اداره می شود. مرکز این سازمان در تهران واقع شده است و سازمان همیاری شهرداری های استان نیز به عنوان دفاتر آن در استان ها، وظایف این سازمان را عهده دار است.
شیوع بیماری کرونا، محدودیت ها، آسیبپذیریها و نابرابریهای شهری را به تصویر کشید و جهان را با این واقعیت مواجه کرد که در صورت عدم بهبود طراحی، عدم سرمایهگذاری و ایجاد تغییرات در طراحی شهری، نمیتوان به آیندهای پایدارتر برای شهرها، دست یافت و جهان را با خطراتی جدی مواجه خواهد کرد.
اگرچه انتشار ویروس کرونا، همه جنبههای زندگی انسانها را تحت تأثیر قرار داده است، با این حال، بشر را به اتخاذ روش زندگی سالمتر و برنامه ریزان شهری را به طراحی شهرهای پایدارتر در آینده وادار کرده است. امروزه بیش از ۵۵ درصد جمعیت جهان در شهرها سکونت دارند که پیشبینی شده است تا سال ۲۰۵۰ این آمار به ۶۸ درصد، یعنی چیزی بیش از ۶ میلیارد و ۵۰۰ میلیون نفر برسد. علاوه بر این، محققان شهری بر این باورند که جمعیت شهرنشینان در مناطقی با ساکنان کم درآمد یا درآمد متوسط اتفاق خواهد افتاد که این امر، افزایش نابرابری شهری را در پی خواهد داشت. همچنین، محدودیتهای اجباری کرونایی طی ماههای اخیر شهرها و بسیاری از کسب و کارها و همچنین امور شهری شهروندان را با چالش مواجه و این موضوع را در ذهن کارشناسان برنامهریزی شهری پررنگ کرده است که باید در طراحی شهری برای دوران پساکرونا بازنگری شود.
چین با سرعت بی سابقه ای در حال پیشبرد روند شهری شدن است و در طول ۶۰ سال، درصد شهری شدن را از ۱۰ درصد به ۵۰ درصد افزایش داده است. این در حالی است که این رقم در اروپا ۱۵۰ سال و در آمریکای لاتین،۲۱۰ سال بوده است. شهرها همچنین نقش مهمی در رشد و تحرک اقتصادی چین داشتهاند و مهاجرت روستاییان چینی به شهرها در طول سی سال گذشته، بزرگترین مهاجرت بشر در تاریخ است. مهاجرت ۵۰۰ میلیون روستایی در طی سی سال، چالشهای متفاوتی را در ابعاد بیسابقه برای چین به وجود آورده است. آلودگی شهری و افزایش میزان آلاینده ها، کمبود مسکن مورد نیاز برای جمعیت، ضعف زیرساختهای شهری از جمله این چالشها هستند. در اینفوگرافی زیر با بزرگ ترین روند شهری شدن، آشنا می شوید.
منبع
رویدادهای معماری
یکی از مهم ترین چالش ها در طراحی فضای شهری و برنامه ریزی شهری، موضوع اکوسیستم و زیست بوم شهرها است. بحران مدرنیته، شهرنشینی و آلودگی هوا، باعث ایجاد آسیب های زیادی به محیط زیست در نقاط مختلف دنیا، شده است. امروزه، برنامه ریزان شهری در تلاش هستند تا با بهره گیری از اصول مدیریت شهری به ایجاد شهرهایی سبزتر و سالم تر، کمک کنند. با وجود تلاشهای بسیار برای کاهش اثرات گرمایش زمین و آلودگی هوا، همچنان هر ساله بسیاری از افراد از انواع بیماری های ناشی از آلودگی شهرها، رنج می برند. با این حال، شهرهایی نیز وجود دارند که در لیست سبزترین شهرهای جهان قرار دارند و با سلامت هر چه بیشتر کره زمین، همراهی می کنند. در اکثر شهرهای سبز دنیا با وضع قوانین و آیین نامه های زیست محیطی، حذف سوخت های فسیلی، استفاده از هر مکانی تا حد امکان برای ایجاد فضای سبز بکر و زیبا، عدم تردد ماشین در بعضی از مکان ها، تلاش برای پیوستن به شهرهای عاری از کربن، استفاده از مراتع و گل و گیاه، ایجاد باغ های گیاه شناسی، عدم ورود وسایل نقلیه ای که آلودگی ایجاد می کنند و استفاده از وسایل نقلیه ای که استانداردهای خاصی دارند، کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و... از جمله مواردی هستند که برای طراحی این شهرها، در نظر گرفته می شود. در ادامه به معرفی بعضی از این شهرها پرداخته ایم.
امروزه، شهرهای بزرگ در حال افزایش هستند و در حال حاضر 47 منطقه در سراسر جهان وجود دارد که در هر منطقه بیش از 10 میلیون نفر جمعیت، سکونت دارند.