شهرداری ها

زاهدان، یکی از کلان‌شهرهای ایران و مرکز استان سیستان و بلوچستان است. زاهدان شهری نوبنیاد است که در ۵۱۷ کیلومتری شرق شهر کرمان و نیز در نزدیکی کشور پاکستان واقع شده‌ است. این شهر از طریق راه زمینی از سمت شمال به مشهد و از سمت جنوب به چابهار مرتبط شده و هم‌چنین دارای ایستگاه راه‌آهن و فرودگاه بین‌المللی است.
(برای آشنایی با شهرداری زاهدان کلیک کنید.)

شهرداری زاهدان، همان بلدیه سابق است. بلدیه زاهدان در سال 1317 آغاز به کار کرد و در سال 1325 با نام شهرداری، وظایف قبلی خود را ادامه داد. با گسترش شهر زاهدان، خدمت‎رسانی شهرداری از حالت سنتی به تدریج به صورت امروزی درآمد.

کرج مرکز استان البرز، مرکز شهرستان کرج و یکی از کلان‌شهرهای ایران است و به عنوان چهارمین شهر بزرگ ایران، شناخته می‌شود. کرج؛ یک شهر کوهپایه‌ای است که در دامنه رشته کوه‌های البرز و در ارتفاع ۱٬۳۰۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. همچنین این شهر، دومین شهر ایران است که دارای قطار شهری (مترو تهران -کرج- هشتگرد) و همچنین ۶ خط تفکیکی مترو است.

شهرداری کرج در دهه سال 1330 تأسیس شد.

شهرداری رشت؛ یک نهاد عمومی، اما غیردولتی است که قدمتی همتراز با شهرداری تهران دارد. این ساختمان از اولین بلدیه‌های ایران است که پس از شکل‌گیری مشروطیت در ایران و با تصویب قانون بلدیه در ۱۲۸۶ خورشیدی رسماً تأسیس شد. پیش از تصویب قانون بلدیه، اداره شهر بر عهده انجمن بلدیه رشت بود.

رشت یکی از کلان‌شهرهای ایران، مرکز استان گیلان در شمال ایران و مرکز شهرستان رشت است. این کلان شهر، پرجمعیت‌ترین شهر شمال ایران بین سه استان حاشیه دریای خزر و بزرگترین و پرجمعیت‌ ترین شهر گیلک‌نشین جهان و بزرگترین سکونت گاه سواحل جنوبی دریای خزر است.
(برای آشنایی با شهرداری رشت کلیک کنید.)

شهر ایلام، مرکز استان ایلام است. این شهر در حصاری از کوه‌ها و ارتفاعات جنگلی واقع شده و آب و هوایی معتدل کوهستانی و بهاری دارد. دانشگاه علوم پزشکی ایلام و دانشگاه ایلام دو دانشگاه مهم این شهر هستند. ایلام دارای منابع خوب گاز و نفت است. درضمن قرار گرفتن بر سر زائرین کربلا، این استان را از این حیث حائز اهمیت کرده‌ است.

از سال ۱۳۱۶ ه‍.ش در تقسیمات کشوری، ایلام بخشی از استان پنجم یعنی کرمانشاهان گردید. درسال ۱۳۴۳ ه‍.ش محدوده کنونی استان ایلام به عنوان فرمانداری کل شامل شهرستان‌های ایلام، دره‌شهر، دهلران و مهران بخشی از استان کرمانشاه به تصویب هیئت وزیران رسید. طی این مصوبه، بخش‌هایی از لرستان و خوزستان به ایلام ملحق شدند. در فروردین ۱۳۵۲ پس از تصویب هیئت وزیران فرمانداری کل ایلام و پشتکوه شامل فرمانداری ‌های ایلام، دره شهر، مهران و دهلران به استان ایلام تبدیل شد.
(برای آشنایی با شهرداری ایلام کلیک کنید.)

نام
در دوره ساسانی، تازیان این شهر را «جبال» می‌نامیده‌ اند. ایلام در گذشته ده بالا نامیده می‌شد. بعدها به دلیل حکومت و ساخت وساز، حسینقلی خان ابوقداره والی لرستان پشتکوه، به حسین‌آباد معروف شد. معانی دیگر ایلام عبارت است از: طعام عروسی ساختن، مهمانی عروسی کردن، طعام عروسی کسی را بردن، ولیمه دادن، مهمانی عروسی دادن و مجتمع و فراهم آمدن خوی و خرد این معانی معانی همگی بامسمی و متناسب با ویژگی‌های منطقه‌ ای و بومی ساکنان این نواحی است.

ایلام در دوره قاجار به این علت که مقر تابستانی والی بود، به لرستان پشتکوه معروف بوده‌ است و در شهریور سال ۱۳۰۷ شمسی به ایلام تغییر نام یافته‌ است.

پیشینه
این سرزمین، بنا به اسناد تاریخی فراوان، بخشی از کشور عیلام باستان بوده که در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد به فرمان آشور بانی پال منقرض شد. در کتیبه های بابی، عیلام را ” آلامتو” یا “آلام”خوانده اند که به قولی به معنای کوهستان یا “کشور طلوع خورشید” است. مدتی پس از سقوط عیلام، حوزه فرمانروایی آنان به دو منطقه تحت نفوذ پارس ها و مادها در غرب تقسیم شد. در دوره هخامنشی جزئی از امپراطوری هخامنشی بوده است. بعد از تسخیر ایران به وسیله اعراب مسلمان، احتمال دارد که این ناحیه جزئی از ایالت کوفه باشد. از اوایل قرن چهارم تا اوایل قرن ششم خاندان حسنویه کرد بر لرستان و ایلام حکومت می کردند و از سال۵۷۰ تا ۱۰۰۶ اتابکان لر بر لرستان و پشتکوه حکومت کرده اند. از سال ۱۳۰۹ شمسی در تقسیمات کشوری، ایلام جزو استان پنجم یعنی کرمانشاه گردید. ایلام از دیرباز جایگاه شهرنشینی و گهواره فرهنگی ایرانیان بوده‌ است.

در دوره ساسانی بخشی از سرزمین «پهله» یا «پهلو» شمرده می‌شده از سده  چهارم تا میانه‌ های ششم قمری، این منطقه بخشی از عراق عجم بود و برای مدتی هم به عنوان پایتخت فصلی خاندان حسنویه کرد درآمد. این شهر در سال۱۳۵۲ از استان پنجم به مرکزیت کرمانشاه جدا شد و تبدیل به استان شد. از سال ۱۳۱۶ ه‍.ش در تقسیمات کشوری، ایلام بخشی از استان پنجم یعنی کرمانشاهان گردید. در سال ۱۳۴۳ ه‍.ش محدوده کنونی استان ایلام به عنوان فرمانداری کل شامل شهرستان‌های ایلام، دره‌شهر، دهلران و مهران بخشی از استان کرمانشاه به تصویب هیئت وزیران رسید. هسته اولیه شهر با پیوستن چند عنصر دست کم بیش از یک قلعه کشاورزی که در کنار یا نزدیکی یکدیگر قرار داشته‌اند، شکل گرفته است. توسعه فیزیکی شهر ایلام پس از سال‌های اولیه اسلام، بیشتر در تداوم راه‌هایی که به طرف شرق و جنوب شهر قرار داشته‌است، بوده است و در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم، استخوان بندی شهر شکل اصلی خود را گرفته‌ است.

جغرافیا
ایلام از شمال به کوه‌های شنه‌ چیر، از شرق به کوه‌های شلم و از غرب به کوه قلاقیران و نهایتا رشته کوه کبیرکوه در جنوب منتهی می‌شود و بین ۳۳ درجه و ۲۱ دقیقه و ۳۰ ثانیه تا ۳۳ درجه و ۵۱ دقیقه و ۴۸ ثانیه عرض شمالی و ۴۵ درجه و ۴۱ دقیقه و ۰۷ ثانیه تا ۴۶ درجه و ۵۱ دقیقه و ۱۹ ثانیه طول شرقی در شمال غربی استان قرار گرفته و با شهرستان‌های ایوان، سیروان، چرداول، دره شهر، مهران و کشور عراق همسایه است.

شهر ایلام در حصاری از کوه‌ها و ارتفاعات جنگلی استقرار یافته که دارای آب و هوای معتدل کوهستانی با میانگین بارش سالیانه ۶۱۹/۵میلیمتر و متوسط دمای مطلق آن از۱۳/۶- تا ۴۱/۲ درجه سانتیگراد در تغییر است. آمار ایستگاه‌های مطالعاتی نشان می‌دهد که ماه ژانویه (دی-بهمن) به عنوان سردترین ماه و ژوئیه (تیر-مرداد) به عنوان گرم ترین ماه سال می‌باشند. دمای ایستگاه‌ها از فروردین تا تیرماه سیر صعودی داشته و بعد به تدریج سیر نزولی پیدا می‌کند.

فرهنگ
قومیت: اقوام ساکن در ایلام شامل لر، لک، کرد، ملکشاهی، خزلی، آبدانانی، ایلامی، بدره‎ای، عرب هستند.

زبان: ساکنین شهر ایلام به زبان کردی صحبت می‌کنند. زبان لری نیز دست کم در گذشته در ایلام رایج بوده‌ است.

جمعیت
براساس سرشماری سال 1395، جمعیت شهر ایلام 194030 نفر بوده است. استان ایلام از نظر جمعیتی سهم اندکی از جمعیت کل کشور به خود اختصاص داده‌است (۷۷/۰ درصد جمعیت کل کشور در سال ۱۳۸۵). نسبت جنسی، رشد شهرنشینی و بعد خانوار جمعیت استان ایلام در اکثر سرشماری‌ها بالاتر از سطح کشوری بوده‌ است. جمعیت استان ایلام طی سال‌های ۱۳۵۵ تا ۱۳۷۵ از رشد بالاتری نسبت به کل کشور برخوردار بوده، ولی طی سالهای ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵، رشد جمعیتی پایین‌تر از متوسط رشد جمعیت کشور داشته‌ است. تراکم جمعیت در استان ایلام پایین‌تر از تراکم کشور بوده‌ است و در ارتباط با مهاجرت استان باید گفت که استان ایلام به دلیل فقدان زیر ساخت‌های اقتصادی لازم، در سالهای ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۵ خالص مهاجرتی منفی داشته‌ است.

جاذبه‎ ها
ایلام جاذبه ‎های تاریخی زیادی دارد که بسیاری از آنها سابقه تاریخی چندهزار ساله دارند:
غار زینگان، قلعه هزار درب، ماداکتو یا سیمره یا دره شهر (اولین شهر ساسانی ایلام)، قلعه والی (موزه مردم شناسی ایلام)، کاخ فلاحتی (موزه کشاورزی ایلام)، تنگ کافرین، دریاچه دوقلو سیاه گاو، چشمه قیر دهلران، قلعه چکر بولی، دژ پشت قلعه، قلعه سام، قلعه سه کسان، طاق شیرین و فرهاد، و...

ره‎آورد
شیرینی: بژی برساق، کله کنجی، حلوای بگل، شله کینه، نان ساجی، نان پیگ، نان گرده، ترخینه، برنج عنبربو، بنه
روغن حیوانی و عسل کوهی،
گلیم برجسته، چیغ بافی، گیوه،

اقتصاد
صنایع ایلام: پالایشگاه گاز ایلام، پتروشیمی ایلام، کارخانه سیمان ایران و تعدادی کارخانه تولیدی بزرگ و کوچک
کشاورزی: تولید محصولات باغی نظیر زیتون، گردو و انگور آبی
خدمات: ارائه خدمات مرزی و بازرگانی مثل: دایر نمودن رستوران، مراکز اقامتی و... به مسافران عراق به علت قرارگیری در مسیر زائرین کربلا

منبع
ویکی پدیا
دانشگاه ایلام 

شهرداری ایلام 80 سال پیش و سی سال بعد از تصویب اولین قانون در سال 1316 افتتاح شد.

شهرداری اصفهان سازمانی غیردولتی است که مسئولیت اداره شهر اصفهان را بر عهده دارد. بالاترین مقام اجرایی این سازمان، شهردار اصفهان است که توسط شورای شهر اصفهان انتخاب می‌گردد. شهر اصفهان به ۱۵ منطقه تقسیم و برای هر منطقه یک شهردار منتصب شده است. شهردار کنونی شهر اصفهان، قدرت‌الله نوروزی است.
(برای آشنایی با شهر اصفهان کلیک کنید.)

اصفهان؛ شهری باستانی در مرکز ایران است. این شهر مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است. اصفهان، سومین شهر پهناور و پر جمعیت ایران پس از تهران و مشهد است. همچنین یکصد و شصت و پنجمین شهر پرجمعیت جهان و نهمین شهر پرجمعیت باختر آسیا به‌شمار می‌رود. کلان‌شهر اصفهان نیز چهاردهمین کلان‌شهر پرجمعیت خاورمیانه است. این شهر در میان سال‌های ۱۰۵۰ تا ۱۷۲۲ میلادی به ویژه در قرن شانزدهم میلادی در میان حکومت صفویان هنگامی که برای دومین بار (پس از دوران سلجوقیان) پایتخت ایران شد، رونق فراوانی گرفت.
(برای آشنایی با شهرداری اصفهان کلیک کنید.)

این شهر به داشتن معماری زیبای ایرانی، پل‌های سرپوشیده، مسجدها و مناره‌های منحصر به‌ فردش نام‌آور است. این امر سبب شده تا در فرهنگ عامه، اصفهان نصف جهان، لقب بگیرد. این شهر در آذر ۱۳۹۴ (دسامبر ۲۰۱۵) به همراه رشت به عنوان نخستین شهرهای ایران، به شبکه شهرهای خلاق جهان زیر نظر یونسکو پیوست. براساس استانداردهای یونسکو، شهر خلاق، شهری است که از نوآوری و توانمندی‌های شهروندان در توسعه پایدار شهری بهره می‌برد. میدان نقش جهان نمونه برجسته‌ ای از معماری ایرانی است. این شهر دارای پانزده منطقه شهری است.

نام
از روزگاران قدیم تاکنون به نام‌های: الیهودیه (در زمان بخت نصر، یهودیان را از بابل کوچ داده و در این مکان ساکن کرده بودند)، صفاهان، صفویان، جی، گی، رشورجی، سپاهان، دارالمومنین، سپانه، شهرستان، صفاهان، صفاهون، گابا، گابیان، گابیه، گبی، اِسپادانا، پارتاک، پارک، پاری، پاریتاکن، پرتیکان، رشورجی، نصف جهان سرشناس بوده‌ است. پس از فتح توسط اعراب مسلمان و چون در نوشتار عربی فصیح حرف «پ» وجود نداشته به مرور زمان با لهجه و حرف «ص» به صورت «اصفهان» تلفظ گردید.

بیشتر نویسندگان بر این باورند که چون این ناحیه پیش از اسلام، به‌ویژه در دوران ساسانیان، مرکز گرد آمدن سپاه بود و سپاهیان مناطق جنوبی ایران، مانند فارس، خوزستان، سیستان و… در این ناحیه گرد آمده و به‌سوی محل نبرد حرکت می‌کردند، آن‌جا را اسپهان گفته، سپس معرب شده و به‌صورت اصفهان درآمده‌ است.

پیشینه
در ابتدا بنای اصفهان را به طهمورث، سومین پادشاه از سلسله پیشدادیان نسبت داده‌اند. اصفهان در تاریخ قدیم با نامِ گی در پارس علیا معرفی گردیده و نیز از آن، تحتِ عنوانِ گابای یا تابای نیز نام برده شده‌ است. این شهر محلِ تقاطعِ راه‌های عمده و اقامتگاهِ سلطنتی پادشاهانِ هخامنشی نیز بوده‌ است.

یهودیه: زمانی که کوروش بزرگ بابِل را گرفت و یهودیان با ریشه عربی عراق امروز را از اسارت نبوکدنصر شاه بابل نجات داد، شماری از یهودیان به فلسطین بازگشتند و شماری دیگر از آن‌ها به اصفهان آمدند و در این منطقه که به دارالیهود یا یهودیه نامگذاری شد، اسکان یافتند.
دوران ساسانیان: به دستور یزدگرد اول یک پادگان نظامی احتیاطی برای آموزش و اعزام نیروی کمکی احداث گردید، به غیر از این پادگان نیز سه مرکز نظامی در مرو و گرگان و تیسفون نیز به‌ وجود آمده بود. این مراکز دارای نیروی ثابت بوده و فقط سپاهان برای تعلیم و اعزامِ نیروی کمکی پیش‌بینی شده بود.
سده‌های آغازین اسلامی: منابع اسلامی از دو شهر در مکان فعلی شهر اصفهان نام می‌برند، شهری به نام جَی در مکان فعلی محله جی و دیگری شهری در سه کیلومتری غرب جی با نام یهودیه که جمعیتی قابل توجه از یهودیان را در خود جای داده بود. نام جی بعدها به شهرستان تغییر پیدا کرد و از یهودیه با عنوان جهودستان نیز یاد شده‌ است.
دیلمیان: در سال ۳۱۹ ه‍.ق مردآویج زیاری با سپاهش از گیلان، اصفهان را آزاد کرد و این شهر را به پایتختی برگزید و جشن سده را با شکوه بسیار در این شهر برپا کرد. در سال ۳۲۷ قمری این شهر به دست رکن‌ الدوله دیلمی افتاد که وی نیز اصفهان را پایتخت خود قرار داد.
دوره سلجوقی: در بهار ۴۴۲ هجری قمری طغرل سلجوقی اصفهان را پس از یک محاصره طولانی و ویرانگر گشود.
دوره صفوی: در سال ۱۰۰۶ هجری قمری شاه عباس صفوی پایتخت صفویه را از قزوین به اصفهان منتقل کرد.
دوره قاجار: مسعود میرزا ظل‌السلطان (پسر ناصرالدین‌شاه قاجار) از سال ۱۲۸۸ حاکم اصفهان شد و در سال‌های پس از آن حکومت ایالت‌های فارس، کردستان، لرستان و یزد نیز به او داده شد.
دوره انقلاب اسلامی و پس از آن: در ۱۴ مرداد ۱۳۵۷ تظاهرکنندگان اصفهانی که برای هفتم کشته شدگان حادثه مشهد به خیابان‌ها آمده بودند و البته برخی شان نیز مسلح بودند، بیشتر قسمت‌های شهر را به تصرف درآورند و سید حسین خادمی را که چندی پیش از آن بازداشت شده بود، آزاد کردند، ناآرامی‌های دو روزه اصفهان با اعلام حکومت نظامی توسط دولت و با هجوم نیروهای ارتش، پایان یافت. این نخستین بار از سال ۱۳۳۲ بود که در مرکز یک استان حکومت نظامی اعلام می‌شد. پس از انقلاب، ساخت و ساز به شغلی پرسود بدل شد که نتیجه آن جایگزینی خانه‌های سابق با آپارتمان‌های چندین طبقه بود. این امر سبب نزاع دائمی روشنفکران طرفدار حفظ میراث تاریخی و سازندگان و طراحان عملگرا شد، نمونه آن نزاع بر سر برج جهان‌نما و فروش چندین هکتار باغ‌های اطراف کارخانه نساجی به فعالین بخش املاک و مستغلات است.

جغرافیا
اصفهان در ۴۳۵ کیلومتری تهران و در جنوب این شهر قرار دارد. شهر اصفهان دارای طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۳۹دقیقه و ۴۰ ثانیه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۲ درجه و ۳۸ دقیقه و ۳۰ ثانیه شمالی می‌باشد. محدوده شهری آن هم پانزده منطقه شهری تقسیم می‌شود و از غرب شهر (خیابان کهندژ) متصل به خمینی شهر، از جنوب متصل به فلاورجان، از سمت شمال به سمت شهر شاهین شهر و از شرق نیز به دشت سجزی منتهی می‌شود.

آب و هوای اصفهان به‌ طور کلی معتدل و خشک است و مقدار بارش باران و برف به نسبت متوسطی دارد. حداکثر درجه حرارت در تابستان ۳۹ درجه سانتی‌گراد است که تابستان هایی گرم و خشک را می‌سازد و در زمستان تا حداکثر ۱۸-درجه می‌رسد. تغییرات اقلیمی که در شهر اصفهان اتفاق افتاده باعث شده که اقلیم این شهر از خشک به فرا خشک تغییر پیدا کند.

فرهنگ
سال 1397 و در یکم آذر به عنوان روز اصفهان و قوس آذر به عنوان نماد شهر انتخاب شد و هفته اول اردیبهشت، هفته فرهنگی اصفهان شد.

موسیقی و نقاشی: مکتب موسیقی اصفهان جزو بزرگ ترین مکاتب موسیقی ایران در تمام تاریخ بوده‌ است. اصفهان از اواخر دوره قاجار تا به امروز یک شهر شناخته شده به آواز و موسیقی است و معماری اصفهان که به موسیقی منجمد معروف است، بسیار فاخر است.

استان اصفهان با دارا بودن ۱۷۸ کتابخانه نهادی، ۱۱۰ کتابخانه مشارکتی و ۴ کتابخانه مستقل، بیشترین تعداد کتابخانه را در سطح کشور به خود اختصاص داده‌ است. در بخش مرجع کتابخانه مرکزی شهرداری حدود ۱۲ هزار جلد کتاب در قالب کتاب‌های فارسی و لاتین وجود دارد. بزرگ ترین آمفی تئاتر روباز کشور در پردیس هنر اصفهان افتتاح شد. در تالار فرشچیان خیابان توحید و تالار رودکی، هنرسرای خورشید، سالن کوثر، هنرستان هنرهای زیبا، تالار شهید آوینی دانشگاه اصفهان، سالن نگین سپاهان شهر، سالن شیخ بهایی و تماشاخانه ماه زیر نظر شهرداری برنامه‌ های کنسرت موسیقی و تئاتر اجرا می‌شود.

زبان
مردم اصفهان به زبان فارسی و با لهجه اصفهانی سخن می‌گویند. از ویژگی‌های لهجه اصفهانی، اضافه کردن حرفِ س به آخر واژگان می‌باشد که به جای واژه "است" استفاده می‌شود. مهاجران به اصفهان دارای گویش‌های متفاوت هستند و ارامنه اصفهان نیز به زبان ارمنی سخن می‌گویند. مکالمات روزمره و رسمی شهر همگی به زبان فارسی است.

قومیت‌های ساکن در اصفهان عبارتند از:
فارس‌ها: اصلی‌ترین و بزرگترین گروه قومی استان اصفهان هستند که در دشت‌های استان ساکن هستند.
لرها: دومین گروه قومی استان اصفهان لرها هستند.
ترک‌ها: قشقایی گروهی از مردمان ترک هستند که از آسیای مرکزی به جنوب ایران مهاجرت کردند.
آذری‌ها: در شهرستان‌های گلپایگان، خوانسار و بخش شمالی فریدن مردمانی به چشم می‌خورند که نیای آذری دارند و از قوم ماد هستند.
ارامنه: ارمنی‌ها را در زمان صفویه را به اصفهان و به ویژه مناطق فریدن و فریدونشهر کوچاندند.
گرج‌ها: گرج‌ها نیز همانند ارمنی‌ها در زمان شاه عباس اول از قفقاز به استان اصفهان کوچانده شدند. آنان ابتدا در شهر تازه بنا شده نجف آباد سکنی گزیدند، ولی بعدها به دلیل ناسازگاری با آب و هوای نجف آباد و دلایل دیگر به فریدن و فریدونشهر رفتند.

جمعیت
جمعیت اصفهان در سال ۱۳۹۵ به ۲٬۹۶۱٬۲۱۱ نفر رسیده‌ است. جمعیت اصفهان در سال ۱۳۸۵ خورشیدی بالغ بر ۲٬۵۸۳٬۶۰۹ نفر بوده که این رقم در سال ۱۳۹۰ خورشیدی به ۲٬۷۵۶٬۱۲۶ نفر و در سال ۱۳۹۵ خورشیدی به ۲٬۹۶۱٬۲۱۱ نفر رسیده‌است. اصفهان از دیرباز از مهم‌ترین مراکز شهرنشینی در فلات ایران به‌شمار می‌رفته‌ است. در ۵ دی ۱۳۱۹ در زمان رضاشاه برای نخستین بار در ایران به سبک اروپایی در اصفهان از مردم سرشماری به عمل آمد و ۲۰۴٬۶۰۰ تن را ساکن شهر اصفهان گزارش کردند. 

جاذبه‌ ها

اصفهان سرشار از آثار هنری و تاریخی است که میدان نقش‌جهان، مسجد شاه، سی و سه پل، پل خواجو، پل مارنان، مسجد جامع اصفهان، مسجد سید، مسجد شیخ لطف‌الله، منار جنبان، برج کبوترخانه، گذر چهارباغ عباسی، میدان عتیق، کاخ چهلستون، آتشگاه اصفهان، کاخ عالی‌قاپو، کاخ هشت بهشت، کلیسای وانک، حمام علیقلی آقا، مدرسه چهارباغ و هتل عباسی، از بارزترین آن‌ها هستند.

ره‌آورد
معروف ترین ره‌آورد اصفهان، گز است. گز یک نوع شیرینی است که با گز انگبین یا ترنجبین شکر بادکا و مغز پسته، بادام، فندق یا گردو و سفیده تخم مرغ و گلاب ساخته می‌شود و در آن در از هیچ ماده شیمیایی استفاده نمی‌شود. گز اصفهان مرغوب‌ترین نوع گز است و قدمتی بیش از ۴۵۰ سال را داراست. اصفهان بزرگترین و بهترین تولیدکننده گز کشور است. حدود ۹۰ درصد گز ایران در اصفهان تولید می‌شود. براساس آخرین داده‌ها، ۴۵۰ واحد تولید گز و ۱۲۰۰ واحد توزیع گز و شیرینی در اصفهان فعال هستند. این واحدهای تولیدی ۶۵۰ هزار تُن گز تولید و روانه بازار مصرف می‌کنند. برندهایی همچون کرمانی، معراج، سلطانی، آنتیک، مظفری، سکه، بهشت آرا، شیرین منش، سلامتیان، بوعلی سینا، گز افشار، گز ارک، گز مقصودی، گز نیکو منش، گز حنایی، چیداک، گز امیر، گز نفیس، گز سنت، گز شیرین، گزمرداویج، گز دردشتی، گز ساحل، گز سلیمانی، گز آریا، گز پویا، گز عالی، گز چهلستون، گز گوهر، گز نیک، گز ویونا، گز شاهین، گز لاله و گز اشرافی از بهترین نمونه‌های تولید گز اصفهان و اکثراً مخصوص صادرات هستند.

گز اصفهان یا طلای سفید اصفهان، به عنوان هدیه ویژه در مناسبتهای داخلی و خارجی به عنوان کادو به میهمانان ویژه تقدیم می‌گردد. پولکی، یکی دیگر از سوغاتی‌های اصفهان است. این شیرینی ترد و خوشمزه که طعم‌ها و رنگ‌های مختلفی همچون زعفرانی، نارگیلی، لیمویی، کنجدی و زنجبیلی دارد، معمولا همراه چای خورده می‌شود. ترکیب اصلی این شیرینی، شکر آب و سرکه است. از دیگر ره آوردهای اصفهان می‌توان به صنایع دستی به ویژه قاب‌های خاتم کاری و میناکاری، پارچه‌های قلمکاری شده و آثار مختلف قلمزنی اشاره نمود.

اقتصاد
افزایش دستمزدهای سال ۹۸ به هیچ‌وجه کفاف زندگی ۱۰ روز کارگران را همانند سال‌های گذشته نمی داد تا 1399 حدود ۹۰۰ هزار نفر در بخش کارگری استان اصفهان فعالیت می‌کردند، از این تعداد ۸۰ درصد در بخش خصوصی مشغول به کار بودند که در شرایط نابسامان اقتصادی و نوسانات معیشتی در کشور هیچ‌گونه تسهیلاتی از سوی دولت برای آنها در نظر گرفته نشده‌ بود. تا سال ۱۳۹۹ بخش قابل توجهی از اقتصاد استان بر خدمات و کشاورزی وابسته بود. استان اصفهان بزرگ ترین تامین کننده بوقلمون در کشور است و تا شهریور 1397 از نظر داروسازی اصفهان قطب سوم داروسازی کشور بود. اصفهان در 1398 رتبه سوم تولید عسل در کشور را داشت.

از صنایع فعال در اصفهان می‌توان به کارخانه‌ های بزرگ فولاد مبارکه، اسنوا و ذوب آهن اصفهان اشاره کرد. صنعت طلا در اصفهان، بیشترین کارگاه و بزرگ‌ ترین کارخانه‌ های طلای ایران را در خود جای داده‌ است. صنایع دستی متعدد اصفهان نیز از دیرباز یکی از پایه‌های اقتصاد اصفهان است. تا اردیبهشت سال 1399، ۵۰۰ هزار نفر حاشیه نشین از جمله در منطقه شمال شهر اصفهان وجود داشت. شرکت توزیع برق استان اصفهان زیرمجموعه توانیر سال ۱۳۷۱ تشکیل شد و  تا مهر 1399 صنایع دستی استان اصفهان ۵۰۰ میلیون دلار درآمد داشت.

منبع
ویکی پدیا
سایت شهرداری اصفهان
اصفهان امروز

خرم آباد بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان لرستان است.
(برای آشنایی با شهرداری خرم آباد کلیک کنید.)

شهرداری خرم‌آباد؛ سازمانی است دولتی که در ۱۳۰۲ خورشیدی تأسیس شد و اداره شهر خرم‌ آباد را به عهده گرفت. ابتدای فعالیت این سازمان محدود به دو محله درب دلاکان و پشت بازار بود اما با توسعه شهر دامنه خدمات این سازمان گسترده شد. شهرداری خرم‌آباد هم‌ اکنون شامل ۳ منطقه است و در حال حاضر، شهردار فعلی این شهر، محمد شریفی مقدم است.
(برای آشنایی با شهر خرم آباد کلیک کنید.)